İnsan bir şeyden, bir kişiden, bir davadan neden vazgeçer?
Belki de o şeyin gerçekleşme olasılığı yoktur ya da kişinin o şeyi devam ettirecek gücü kalmamıştır. “Olmayınca olmuyor, ne yapayım olmuyor.” der. Vazgeçme nedeni değerlilikle de ilgili olabilir. Kişi o şeyi ya da kişiyi eskisi kadar değerli bulmayabilir. Hayal kırıklığına uğramıştır.
Kişi, bazen yeni başlangıçlar yapabilmek için vazgeçebilir. Vazgeçmek bir tercihtir; vazgeçerek yitirebilir ya da kazanabilirsiniz. Vazgeçmek, ilginç bir başlangıca yol açabileceği gibi umutsuzluğa da sürükleyebilir.
Bazılarına göre, gerektiğinde vazgeçmemek zayıflıktır; vazgeçemediklerimiz bizi hapseder. Yapılabilecek her şey yapıldıysa; zekânı, gücünü ve duygularını ve gücünü zorladığın halde olmuyorsa en mantıklı tercih vazgeçmektir.
Onlara göre vazgeçmek, stres kaynağından uzaklaşmaktır. Vazgeçmek, onurlu bir davranıştır; yerini, sınırlarını iyi tanımlamaktır; haddini bilmek, kendini önemsemektir. Zorlamanın ya da zorlanmanın, hırpalamanın ya da hırpalanmanın anlamı yoktur.
Bizi bir şeylere ya da kişilere bağlayan alışkanlıklarımız ve korkularımızdır. Her zaman sığınabileceğimiz bir liman ararız ve vazgeçemeyiz. Bağlandıklarımız, bağımlılıklarımız olur. Düzene ve güce taparız; kulluğumuza meşruiyet ararız. Bu bağımlılıklar yüzünden ilişkilerimiz bayağılaşır, kokar.
Kötü yönde ilerleyen ve düzelmeyeceği düşünülen bir kişiden ya da eylemden vazgeçmek gerekir; uzatmanın ve yıpranmanın anlamı yoktur. Vazgeçmek; yeni değerlere, yeni umutlara, yeni güzelliklere kapı aralamayı sağlamaktır.
Vazgeçmek, sonunda “İyi ki” demekle sonuçlanan bir eylemdir. Yararından çok zarar veren bir durum için inatlaşmak, direnmek insana yakışmayan bir takıntıdır. Vazgeçmek, yola seçtiklerinizle çıkma fırsatı verir.
Size vazgeçmeyi düşündüren kişi, zaten vazgeçilmeyi hak etmiştir.
Kötü gününüzde yanınızda olmayanlardan, değerlerinize değer vermeyenlerden, nankörlerden, hırsızlardan, kibirlilerden, yalancılardan, vefasızlardan, sırtınızdan vurmaya kalkışanlardan, geleceğini karartmaya çalışanlardan vazgeçmiyorsanız; algılamanızda, anlamanızda ve zekânızda ciddi bir sorun var demektir.
Vazgeçmeyi bencilce bir davranış olarak değerlendirenler de vardır. Bunlara göre vazgeçmek; korkmak, kolaya kaçmak, bencil davranmak ve haksızlık yapmaktır. Uğraşmadan, çabalamadan pes etmek zayıf ve çarpık bir kişiliğin eylemidir. Vazgeçmek, yenilmektir.
Bunlara göre vazgeçmek; duygularını, düşüncelerini, ideallerini ve seni seçenleri evlatlık vermek gibi bir şeydir. Böyle kişiler, sorumluluk almaktan korkan, ezik, tembel, samimiyetsiz insanlardır. Bunlar, vazgeçmeyi yaşam tarzı haline getiren sahtekârlardır.
Vazgeçmek, her şeyin daha iyi olacağının garantisi değildir. Çözüm yolları henüz tükenmeden vazgeçmek kaçmaktır; bunun cesaretle, akılla ve zorunlulukla ilgisi yoktur. Vazgeçme eylemi pişmanlıkla sonuçlanabilir, kişiyi tükenmişliğe, çöküntüye sürükleyebilir çünkü vazgeçmek, kendinden bir parçayı atmaktır.
“ Hükümdar Yol Vermeden Eşkıya Kervan Basamaz” kitabından
——————————————————–
Aklı Sizde Olmayanları Yüreğinizde Taşımayın
Hiç tanımadığınız bir insanın derdine üzülecek kadar insan olun ama değersizler için yüreklerinizi yormayın.
Vicdanlarını hiç kullanmayanlara, yazınızı kışa çevirenlere tepkisiz kalmayın çünkü karakteri sıfır olanları toplayıp çarpmanın anlamı ve değeri yoktur.
Savaşırken yanınızda olmadıkları halde zaferinize ortak olmak isteyen yüzsüzlerle karşılaşacaksınız. İnsanları her zaman kullanabileceğini düşünen bu yavşaklara tepkisiz kalmayın.
Seviniz, sevgi en büyük enerjidir. Sevdiklerinizi, öpünce geçmeyecek kadar üzmeyin.
Kötü yanlarınızı bilip de size sırt çevirmeyenler gerçek dostlarınızdır.
Aklı sizde olmayanları yüreğinizde taşımayın… “ Kula Minnet Eylemem” kitabından
