Hırs ile Azim kavramlarını karıştırmamak gerekiyor. Önce Azim kavramı üzerinde kısaca durayım:
Azim, bir işi başarmak için duyulan güçlü istek ve kararlılıktır. Azim; uğraşmaktan vazgeçmemektir, çalışmaktır, sabretmektir, pes etmemektir. Azim, başarılı insanları diğerlerinden ayıran en önemli unsurdur.
Şimdi hırs kavramı üzerinde konuşabiliriz:
Bazılarına göre ölçülü ve kontrol altında tutulabilen bir hırs işe yarayabilir. Kişiye başarma gücü verir, disiplin ve çalışkanlık aşılar, başarmak için gerekli olan motivasyonu sağlar. Kişide hırs yoksa yeteneklerini ortaya çıkaramaz.
Şimdi adını hatırlayamadığım bir düşünür şöyle der: “Hırs, bir geminin yelkenini şişiren rüzgara benzer; fazlası gemiyi batırır, azı da gemiyi olduğu yerde bırakır.”
Bana göre, ölçülebilen ve denetim altına alınabilen hırs yoktur. Hırs, er ya da geç zararlı bir insan tipi yaratır.
Hırs insanın gözünü kör eder; onu kural tanımaz duruma getirir, bencilleştirir ve acımasız bir kişi yapar.
Hırs, dini metinlerde yedi ölümcül günah arasında sayılmıştır. Diğerleri: Öfke, kıskançlık, oburluk, şehvet, kibir ve tembelliktir.
Hırslı kişiler, hedefe ulaşmak için her yolun mübah olduğunu söylerler. Bunlar güçlenmeye, zenginleşmeye doymazlar; Hep daha fazlasını isterler ve yoluna çıkan her şeyi devirirler.
Bu kişiler, sürekli birilerinin canını yakarlar. Düşeni kaldırmazlar, bir tekme de kendileri vururlar. Mutlu olamazlar, mutlu edemezler. Hayatın tadına varamazlar, huzur bulamazlar.
Hırslı insan öfkelidir, kıskançtır, hazımsızdır ve kibirlidir. Sadece kendisinin başarılı olmasını ister; bununla da yetinmez. Başkalarının başarısız olması için her türlü kötülüğü yapar.
Kapitalist düzen, insanlara hırslı olmayı dayatır. Bu dayatmanın tuzağına düşen kişi, önünde sonunda çirkin bir yaratığa dönüşür ve çöker. Günümüzde birçok hastalığın nedeni hırstır.
Şu kısacık hayatta huzur bulmak istiyorsanız hırslarınızdan arının. Hırslı değil azimli olun.
