Cumhuriyet döneminde
Uzun savaş dönemlerinden, buhranlı Milli Mücadeleden çıkan Gökçesu köyü hemen yaralarını sarmaya başlamıştı. 1928 yılında yapılan harf devrimi ile iki mahalleden oluşan köy sakinleri kendi olanakları ile iki mahalleye de okul binası yapmış daha sonra bir tanesi okul diğeri muhtarlık odası olarak kullanılmıştır.
Gökçesu Köyü, 1928'den günümüze kadar tüm Yenişehir köyleri arasında en çok okumuş çıkaran, en çok öğretmen yetiştiren köyler arasında ilk sırada yer almıştır. Halkı çocuklarını okutmaya meraklı aydın insanlardan oluşmaktadır. Yenişehir eğitim camiasında ismi unutulmazlardan, Dayı lakaplı Halil Güler, Arif Oruç, Turgut Tunçay, yerel tarih çalışmalarıyla ardında iz bırakan İbrahim Gönteki hep bu köyden çıkmadır.
Gökçesu Köyü daima okumanın ve öğrenmenin değerini kavramış ve ilk defa öğretmen ücretini devlete yük olmadan köy kasasından ödeyerek bir ilke de imza atmışlardır.
1965 ile 1967 arasında köyde öğretmenlik görevi yapan Ziya Kayapınar o yıllarda köy ile ilgili hatıralarını yazarken; "köy aşağı ve yukarı mahalle olmak üzere iki mahalleden oluşuyordu. Her mahallenin birer camisi birer tane de köy kahvesi vardı. İki mahallenin tam orta yerinde de bir köy hamamı bulunmuyordu. Bir dağ köyü olan Gökçesu'nun etrafı meşe ormanları ile kaplıydı. Yakın çevresinde meyve ağaçları yer alıyordu. Köylüler kestikleri odunu kendi ihtiyaçları için kullanmak durumundaydı. Başkalarına odun satışı yasaklanmıştı" diye anlatmaktadır.
Köyde o yıllarda üç değirmen vardı. Bu değirmenler su gücü ile çalışırdı. Değirmenlerden İsmail'in değirmeni ve Katırcı Hasan'ın değirmeni olarak söz edilmekte. Birde köyün orta yerinde bulunan Hamamın hemen yanında yer alan değirmen vardı. Köyün orta yerindeki bu değirmen bugün viranede olsa ayakta sayılır.
Köyün okumaya olan düşkünlüğü bir zamanlar Ankaralı bir iş adamı olan Galip Kardam'ın dikkatini çekmiş ve bu köyü kardeş köy seçmişti. Okula pek çok yardımda bulunan Kardam, birçok kez de eşiyle birlikte köyü ziyaret etmişti.
Yeniliğe açık, toplumsal olaylara da duyarlı ve ilgili olan Gökçesu halkı Türkiye’de ilk kez bir köyde Çevre derneği kurma bahtiyarlığına erişmiştir. "Gökçesu Köyü Çevre Koruma Derneği" adı altında kurulan dernek köyün yetiştirdiği emekli öğretmen Turgut Tunçay başkanlığında çevre bilincinin oluşması adına birçok etkinliğe imza atmıştır. Hatta 1990 yılında Almanya'dan bir grup öğrenciyi köylerinde bir hafta konuk etmişler, sonra bu öğrenciler memleketlerine dönünce, Berlin'de yayınlanan bir dergide köyü öven ve tanıtan yazılar yayınlamışlardı. Ne yazık ki bu dernek daha sonra yaşatılamayarak kapanmıştır.
Köyün güney tarafında inşa edilen Gökçesu Sulama Göleti, köy de tarıma büyük katkılar sağlamıştır. 2013 yılının Aralık ayında ihalesi gerçekleştirilen gölet, dört yıllık bir inşaat süresinin ardından 2017 yılında tamamlanmış, sulama sistemleri ve altyapı çalışmalarının ardından da 2018 yılının Temmuz ayında faaliyete geçmiştir. Toplamda 4.200 dönüm araziyi sulayan gölet bölge tarımını yeniden şekillendirmiş, tabiatın güzelliğini arttırmıştır.
Köyün ekonomisi
Köyün ekonomisi ziraata, hayvancılığa ve ormana dayanmaktadır. Arazisi çok fazla ormanlık alan ihtiva eden köyde önceki zamanlarda bazı ormanlık alanlar kesilerek tarla açılmak zorunda kalınmıştı.
Bir zamanlar tütün harici hiç bir geliri olmayan köy bugün ormancılık ve orman ürünlerinden elde edilen gelirin yanında kuru soğan, tahıllardan arpa, buğday, mısır, yulaf, fiğ, mercimek, nohut, endüstri bitkilerinden ayçiçeğinin yetiştirmektedir. Sebze üretimi çok yaygın değilken son zamanlarda ceviz bahçelerinin sayıları artmaya başlamıştır. Az miktarda da olsa salatalık yetiştirilmektedir.
Köy halkının diğer bir geçim kaynağı da ineklerden ve keçilerden elde ettikleri sütlerle, peynir, yoğurt yaparak Yenişehir pazarında satmalarıdır.
Konuyu güftesi merhum öğretmen Arif Oruç’a ait olan Gökçesu Marşından bir dörtlük ile kapatalım;
Köyümüzün ortasında ulu çınar.
Gençliğimiz Gazi'ye hürmetler sunar.
Canım feda olsun yurdun taşına.
0
Mutlu
0
Üzgün
0
Sinirli
0
Şaşırmış
0
Virüslü
