Laikçi
Uygarlığın ön koşulunun laiklik olduğunu anlamak istemeyen dinciler, “Laikçi” diye bir sözcük uydurdular.
Dincilerin ezberlediği üç beş sözden biri budur. Bu üç beş sözü araya sıkıştırmadan cümle kuramazlar. Bunlar, laikliğe sövmeden rahatlayamayan ruh hastalarıdır.
Din ile dinci arasında bir ilişki vardır. Dinci, din pazarlayan, din ticareti yapan, bundan siyasi ve ekonomik kazanç sağlayan kişidir. Laik ile laikçi arasında böyle bir ilişki yoktur. Laiklik bir inanç değildir, bir yönetim ilkesidir. En yalın tanımıyla din ve devlet işlerinin birbirinden ayrı yürütülmesi demektir.
Laiklik, kişilerin değil devletin özelliğidir. Laikliği savunan kişiler için kullanılacaksa “Laik” demeniz yeterlidir. “Laikçi” diye bir şey yoktur.
Yapacak Bir Şey Yok
“Yapacak bir şey yok.” cümlesini hiç sevmem. İnsanın içini karartan bir cümle. Hayatımda bir kez bile kullanmadım.
Elektriğe, benzine, mazota, doğal gaza, ekmeğe, suya, temel besin maddelerine durmadan zam gelir ama yapacak bir şey yoktur.
“Yapacak bir şey yok demek; çaresizlik, umutsuzluk, boş vermişlik, güçsüzlük, karamsarlık demektir. Boyun eğmek ve teslim olmaktır.
Çözüm üretme isteği ve yeteneği olmayan yurdum insanı bu cümleye sıkı sıkıya sarılıyor.
Bu cümleyi yaşam felsefesi haline getirdiler.
Yapacak bir şeyler her zaman vardır. Bunun için örgütlenmek ve eylemsizlikten kurtulmak gerekir.
