Bir zeytin ağacım var. İki yıl önce doğum günü hediyemdi.
Bir arkadaşıma bahsetmiştim. Bir zeytin dikmek istiyorum diye. O da bana doğum günümde alıp, stüdyomun bahçesine dikmeme yardım etmişti.
Hayatımda hatırladığım kadarıyla ilk defa toprağı temizleyip, kazıp, özenle dikmiştim ağacımı. Üstelik pek toprak insanı değilimdir. Böceklerden bile korkarım ben.
Düzenli suladım. Gübre verdim. Yeni yapraklar çıkarmasını izledim.
Bir yıl sonra, taşınmak zorunda kaldım. Ağacımı orada bırakmaya kıyamadım. Çünkü bölge olarak rant alanı ve eski bir yapıydı. Binayı yıkıp otel yaparlarsa, söküp atarlar ağacımı diye korktum.
Büyük bir saksı aldım. Topraktan nazikçe ayırdım. Özenle saksıya yerleştirdim. Kocaman ağacı taşıyarak yeni evimin balkonuna getirdim. Yine aynı özenle ilgilendim onunla.
Sonra yine taşınmak zorunda kaldım ve güvenilir bir bahçe bulamadığım için, eşyaların arasında zarar görmesin diye, kendi arabamda yeni evime taşıdım.
İki yıldır hala güvenilir bir bahçe arıyorum.
Buraya kadar okuduysanız, delirmiş olduğumu düşünebilirsiniz. Ya da benimle dalga geçebilirsiniz, Allah başka dert vermesin diye. Merak etmeyin başka dertlerim de var elbette.
Ama bir zeytin ağacının kıymetini biliyorum, saksıda büyüyemediği halde ektiğim toprakta başkalarının yaşamasına izin vereceğinden emin olmadan toprağa dikemeyecek kadar önemsiyorum hayatta kalmasını. Tüm canlıları önemsediğim gibi.
Ama zeytin başka bir mesele. Tarihimizden, mitolojiden, bilimden ya da sadece tabiatını araştırsanız anlarsınız.
Şimdi madenler için, zeytinleri yok etmek istiyorlar yine, yeniden. Bıkmadan. On birinci kez deniyorlar şanslarını.
Maden çıkarmak da bahane bana sorarsanız. Aa maden yokmuş biz buraya inşaat yapalım derlerse şaşırmam.
Rahat bırakın zeytinleri yettiniz artık. Düşman olsan memlekete, daha fazla zarar veremezsin zaten.
Elinden geleni ardınıza koymadınız hiçbiriniz. Yeter artık. Yettiniz artık.
Siz gideceksiniz, onlar kalacak. Siz dünyaya gelmeden önce de varlardı. Sonra da olacaklar. Ama bu gidişle sizi toprak bile kabul etmeyecek.
Rahat bırakın zeytinleri.
