Yenişehir’de 20 Haziran günü Demirboğa Mahallesi’nde başlayan ve 9’ncusu geçen hafta Kavaklı Mahallesi’nde meydana gelen yangınların faturası çıktı.
Yarhisar Orman İşletme Şefi Zafer Yılmaz ile görüştüm.
Peş peşe meydana gelen yangınlarda 50 hektarlık orman alanı küle dönmüş.
Bir o kadar da tarım arazisi yanmış.
*
Orman yangınları nedeniyle zarar gören yapı ve can kaybı yok.
Burada ifade edilen can kaybından kasıt insan.
Diğer tüm canlılarımıza ait bir istatistik kimsede yok.
Yenişehir’de meydana gelen yangınların tamamı, insan faktörü kaynaklı oluşmuş ve tamamı tarım alanlarında başlamış.
Yani, sigara izmariti, piknik ateşi ve çoban ateşi gibi ihmal-kaza ve dikkatsizlik sonucu oluşmuş.
*
Yarhisar Orman İşletme Şefi Zafer Yılmaz, Yenişehir’de meydana gelen yangınların nedenini birkaç cümleyle şöyle özetliyor:
Tarım alanlarında ya da ormana yakın bölgelerde güvenlik tedbiri alınmadan ateş yakılması, yakılan ateşin söndürmeden bırakılması, sönmemiş sigara izmariti ve kibritin yere atılması ile orman içinde veya bitişiğindeki tarlalarda yapılan tarım.”
*
Bu ne demek?
Bu; yangınların söndürülmesi sırasında elinden gelen her türlü katkıya veren ve içi yanarak çaresizlik içinde çaba gösteren yurttaşlar ile İhmal ve dikkatsizlik nedeniyle yangınlara neden olan yurttaşlarımızın aynı yerde yaşıyor olmaları demek.
Tıpkı, deprem sonrasında yaşadıklarımız gibi.
Deprem ülkesinde yaşadığımızı bildiğimiz halde gereğini yapmıyor,
Sonrasında yaşananları görünce ise içimiz daralıyor.
*
Her iki durumda da insan ilişkileri hararetlenip değişiyor ve kişiliğin karanlık yönleri gün yüzüne çıkıyor.
Bazılarımız, bir süre şaşkın vaziyette kalıyor ne söyleyeceğini, ne diyeceğini bilemezken,
Bazılarımız, su taşıyan, ekmek dağıtan, battaniye veren, küle batan ellere tutunan insanlar oluyoruz.
*
Yangınlar, sadece bireysel ruh hâllerini değil, toplumun ortak reflekslerini de açığa çıkarıyor.
Bu toplu dayanışma, insanın yalnızca “ben” den ibaret olmadığını, kolektif varoluşunun da böylesi felaketlerle sınandığını gösteriyor.
Sonuç olarak, yangın gerçeği karşısında insan, bir aynaya bakar gibi kendiyle yüzleşiyor.
Kimi zaman panik içinde kaçarken, kimi zaman başkasına uzanan cesur bir el oluyor.
Haftalardır süren yangınlarda, bunların örneklerini gördük.
