Zaman zaman hepimiz kıskanırız ama bunu, başkalarının hatalarından zevk alır bir hale getirmek niye?
Başkalarının başına gelen kötü olaylar, sizleri niye mutlu ediyor?
Neden birilerinin hatasını, başarı sayıyorsunuz?
Kendinizi, ne kadar harika işler çıkardığınıza inandırırken, neden daha kötü örnekler arıyorsunuz?
Doğru olanı yapmak yerine, neden, bırakın burnunu sürtsün, diyorsunuz?
Başkalarının başarısızlığından, neden kendiniz adına pay çıkarıyorsunuz?
Neden büyük bir aşkla bağlandığınız amaçlarınız yok?
Neden bir yol haritanız, bir yapılacaklar listeniz oluşmamış?
Yeteri kadar bir çabanızın ya da tatmin edici bir hayatınızın olmayışı olabilir mi?
Hangi alanda çalıştığınızı, yaptığımız işteki kariyerinizin ne olduğunu, bunun, tatmin edici olup olmadığını düşünüyor musunuz?
Bir gün süresince ne yapıyorsunuz?
Yaptıklarınızın, başarınız için yeterli olduğunu düşünüyor musunuz?
Birinin, bir yerdeki bir başarısının, sizinle ilgili olduğunun farkında mısınız?
Bir kişinin zaferinin, herkesin olduğunu bilmiyor musunuz?
*
Başarıyı, başaranlar öğrettir.
Başarılmadan, başarı örneği oluşmaz.
Başkalarının başarısı üzerine yol haritası çizenler, başaramaz.
Başarı ve gelişme, başarılmış olanların üzerine bir şeyler koymakla olur.
Başarma azmi içendeki insanların, başarısızlıklarına oynamanın adı, oyuna hile karıştırmaktır.
Oyuna hile karıştırmak, kuralları bozmak anlamına gelir.
Kurallar değişirse sadece oyunun adı değişmez, oyun değişir.
Ve sizler, her defasında yeni oyun arar, kurallarını koymaya çalışırsınız.
Bu böyle sürer ve gider.
Oyunu kuralları içinde oynamak ve yapılması gerekenleri belirlerken, yapılmamış olandan başlamak gerekir.
Yapılmamış olana ilgi herkese, yapılanlara saygı duymayı öğretir.
