Yıl: 1988, Yer: İznik.
O günü Totocu Ali’nin (Dıngıl) oğlu Ömer’in düğünü var. İşte üç kadim dost, neşelerine neşe katmış oynuyorlar.
Soldan itibaren: Totocu Ali, Karga Kemal ve Arap Hüseyin…
Hani Neredeler?
O güzel günler ve yıllar… Yürekten özlenen, özlendikçe aranan şoklanmış anılar.
Hani neredeler?
Andıkça iç geçirdiğimiz,
Hayat dolu iken zamansız yitirdiğimiz;
Canlar, cananlar,
Candan dostlar nerede?
İşte böylesi dostluk örneği sergileyen, fotoğrafta gördüğünüz Totocu Ali Dayı, Karga
Kemal ve Arap Hüseyin nerede?
Bu karede Fırıncı Fahri (Beler) ile grubun en genci Kavaf Şükrülerin Hafız (Mustafa Özyıldırım) yer alamamış ne yazık ki!
Hepsi de ilçemizin renkli simaları.
Onlarla muhabbet ortamında zaman su gibi akıp giderdi.
Bıraktığı izlerse ilçemizde hâlâ geçerliliğini koruyor.
Arabasının keyfi kaçan Arap Hüseyin’e,
Kafasının keyfi kaçan doğru Karga Kemal’in büfeye,
Dermanını kaybeden de Totocu Ali Dayı’ya kaymaklı Kemalpaşa tatlısı yemeye giderdi.
“Nevi şahsına münhasır” yani kişiliği kendine özel olan bu insanlardan, ilk önce 1995 yılında kaybettiğimiz Eniştem Arap Hüseyin (Turhanlı) oldu.
Kaynak: Turgut Yüce’nin “Yenişehir Belleği” adlı kitabı
0
Mutlu
0
Üzgün
0
Sinirli
0
Şaşırmış
0
Virüslü
