Her yıl 30 Ağustos geldiğinde meydanlar bayraklarla dolar, gökyüzünde jetlerin sesi yankılanır, törenlerde marşlar söylenir.
Ama son yıllarda bir şey dikkat çekiyor.
Kimileri, 30 Ağustos Zafer Bayramı’nı kutlamaya çalışıyor ama Mustafa Kemal Atatürk’ün adını anmadan.
Sanki bu zafer gökten zembille inmiş, kendiliğinden kazanılmış gibi…
*
Bu büyük bir çarpıtma.
30 Ağustos, Atatürk’ün aklıyla, iradesiyle ve komutanlığıyla kazanıldı.
Millet bu tarihi, bir isimden bağımsız değil, tam da o isim sayesinde yazdı.
Biz biliyoruz ki Dumlupınar’da yükselen bayrak, Atatürk’ün dehasıyla dalgalandı.
O gün ordulara “İlk hedefiniz Akdeniz’dir, ileri!” emrini veren ve tarihin akışını değiştiren Mustafa Kemal’di.
İsmini silmeye çalıştığınız kişi, aslında bu zaferin mimarıdır.
Bu zafer, bizzat Atatürk’ün askeri dehası, inancı ve kararlılığıyla kazanılmış bir bağımsızlık mücadelesidir.
Atatürksüz bir 30 Ağustos, pusulasız bir gemi gibidir. Bayramın özünü, ruhunu, anlamını yok saymaktır.
*
Atatürk’ün adını anmadan 30 Ağustos’u kutlamak, aslında onu sessizce silmeye çalışmaktır.
Fakat şunu unutanlar var: Milletin hafızası, herhangi bir resmi metinden ya da protokol konuşmasından daha güçlüdür.
30 Ağustos, sadece bir askeri zafer değil; bağımsız bir milletin varlık belgesidir.
O belgeyi imzalayan isim Mustafa Kemal Atatürk’tür.
Onun adını anmadan kutlama yapmak, bağımsızlığımızın senedini görmezden gelmektir.
Kısacası, Atatürksüz 30 Ağustos olmaz.
Zafer Bayramı’nı kutlayacaksanız, önce o imzayı anmak zorundasınız. Yoksa geriye sadece kuru bir tören, ruhsuz bir kutlama kalır.
Çünkü o gün, yalnızca bir savaşın değil, bir liderin vizyonunun ve milletin iradesinin ortak zaferidir.
Adını silmeye çalışanlar bilsin ki, milyonların yüreğinde Atatürk’ün imzası hâlâ dimdik duruyor.
