Toplumun vazgeçilmezi durumundaki siyasi partilerden başlayan ve derneklere kadar her örgütlenmenin temelinde birey vardır.
Gönüllü kuruluşların başarıları, bu bireylerin gayretleriyle mümkün olur.
Birey olamamış üyelerden oluşan örgütlenmeler için ise aynı iddiada bulunmak doğru olmaz.
Orada işler, temsilcilik düzeyinde olur ve bu temsilci çoğu zaman başkandan ibarettir.
Bu da bu örgütlenmelerin değişim ve gelişim sürecini olumsuz etkiler.
*
Eskiden krallar, padişahlar veya hükümdarlar yönetirdi toplumları.
Daha sonra bu hükümdarlar kendilerini temsil edecek bakanlara devretti bazı sorumluluklarını.
Bu onların tercihi ile olmadı.
Yönetemez oldular.
Sorunları, tek başlarına çözemez hale gelmeleri getirdi onları bu noktaya.
Hacmi büyüse de sorunun adı değişmez
*
Bu durumun ülke yönetimine yansıması da aynı oranda yararsız ve olumsuz olur.
Oy kullanarak iradesini yansıtan halkın ya da üyenin tercihleri önemsizleşir.
Gerek gönüllülük esasına göre kurulmuş örgütlenmelerde,
Gerekse yerel ve merkezi yönetimlerin belirlenmesinde,
Söz ve karar sahibi gibi görünenler, karar aşamasında bulunamazlar.
Hem karar hem de uygulama aşamasında olması gerekenlerin olmayışı,
Yönetim hatalarına ve bunların sürüp gitmesine neden olur.
*
Bireyin ön plana çıktığı yapılar kurulamaz.
Birey, kendi hak ve sorumluluklarını bilmeden,
Toplumsal yaşam içinde, kurumsal bir düzen kurmak zorlaşır.
Hayatın her alanındaki eksik ve yanlışların, bir türlü düzeltilemiyor oluşunun nedeni de budur.
Beceriksiz ve kimliksiz rehberlerden bağımsız,
Bireylerden oluşan bir örgüt yapısı, herkesin özlemi olsa da
Başkandan ibaret örgütlerde bunu başarmak kolay olmaz.
