Üretmekten çok seviyoruz tüketmeyi.
Belki de bu nedenle,
Çok seviyoruz, al-sat işini.
Üretmeden tüketen bir topluma dönüştük.
Bu bir sorun.
*
Her gece televizyon ekranlarında izlediğimiz başka hayatları,
Gerçekle ilgisi olup olmadığına bakmaksızın kabulleniyor
Ve günün en önemli konusu edasıyla anlatıyoruz.
Hepimiz, ayrı ayrı kanallarda,
Ayrı ayrı programlardayız belki ama
Aynı yerde buluşuyoruz.
İzlediğimiz hayatlara imreniyor,
Onların dertleriyle dertleniyoruz.
Sayıları gün geçtikçe artan yorumcuların anlattıklarına inanıyor,
Gönüllü taşıyıcıları oluyoruz.
*
Hayatımızın hiçbir alanında, ürettiğimiz bir şey yok.
Hazır hayatları, hazır düşünceleri,
Hazır reçeteleri tüketiyoruz.
Başkaları gibi düşünüyor,
Başkaları gibi yaşıyor
Ve başkaları gibi giyinip başkaları gibi konuşuyoruz.
Bu da bir tür tüketim.
*
Duygularımıza, ümitlerimize yenilerini eklemek yerine,
Boş hayatları, senaryoları izleyerek tüketiyoruz ömrümüzü.
Ne oldu o sohbetlerimize,
Dertleşmelerimize, paylaşımlarımıza.
Komşusunun, arkadaşının, kardeşinin,
Hatta anne-babasının,
Neler yaşadığını bilen kaç kişi kaldı.
En son hangisiyle oturup dertleştiniz.
Hangisinin derdiyle oturup ağladınız?
Hangi anısını ya da sırrını paylaştınız?
Hatırlayanınız var mı?
*
Yirmi yaşında bir üniversite öğrencisinin,
Hasta babasını soran bir tanıdığına,
“ birkaç gündür görmedim, ameliyat olacaktı” derken,
İçinde bulunduğu rahatlığını anlamak kolay mı?
*
Hayatının en önemli sorunu olarak,
Cep telefonunda kontör azalmasını ya da
İnternet ulaşımının kesilmesini gören gençlerimize,
Doğru model olabiliyor muyuz?
Bana göre evet, oluyoruz.
Çünkü bizim gibiler.
Bize bakıyorlar, bizim gibi düşünüyorlar,
Çalışmadan para kazanmanın peşindeler.
Hap yap para kap, anlayışımızı, doğru örnek sanıyor,
Kendi harçlıklarını çıkarabilecekleri işlere burun kıvırıyorlar.
Hiç düşünmedikleri ise üretmek.
Ne bir düşünce, ne bir değer üretiyorlar.
Ailelerinden aldıkları harçlıkları kullanırken bile tüketiciler.
“Pırıl pırıl, yepyeni, dinamik ve üretken bir nesil geliyor”
Değerlendirmelerine katılmıyorum.
Bizim gibiler geliyor.
İnanın, bize benziyorlar.
Onlar da üretmeden tüketmek istiyorlar.
Siz yine de böyle söylemeyin.
Bizim gibiler, eleştiriyi sevmiyorlar.
Son bir hatırlatma,
Tıpkı bizim gibi onlar da zengin olmak istiyorlar.