Yerel bir gazetede köşe yazmak çok kolay değil.
Haberlerin olduğu kadar,
Köşe yazılarının da yerel olması beklenir.
Bu beklenti de doğaldır.
*
Gelin görün ki sıkıntılı olur bazen.
Ülke gündemi o kadar yoğundur ki
Sizin ne yazacağınızın önemi kalmaz.
“Ülkede olup bitenlere bak,
Senin gündemine, uğraştığın işe”
Şeklindeki eleştiriler almış biri olarak,
Bu hafta yazı yazmak istemedi canım.
*
Çetin Altan bu duyguyu,
1960 darbesi öncesinde yaşamış olacak ki,
Köşenin ortasına, beş kelimeden oluşan yazısında,
“bugün canım yazı yazmak istemiyor” demiş.
*
Benim sıkıntım bu değil.
Benim sıkıntım, ülkemde yaşananlar ortadayken,
Yenişehir’e özel bir konunun ya da sorunun,
Altını çizmenin ne kadar anlamlı olup olmadığı ile ilgili.
Hakkında yazılacak onca konu varken,
Ve ben ‘Hangisine değinsem acaba’ diye düşünürken
Hiçbiri hakkında yazamamak sıkıntısı.
*
Haber izlemeden, gazete okumadan,
Ve mümkün olduğu kadar ülke gündeminden uzak,
Bir gün geçirmek istiyorum.
Konuşmaktan,
Dinlemekten,
Tartışmaktan,
Koça koça adamların,
Koça koça taahhütleri sonrasında umutlanmaktan usandım.
*
Haber ya da tartışma programı adı altında yapılanları,
Samimi ve doğru bulmuyorum.
Hiçbiri sıkıntılarıma derman olmuyor.
Hiçbiri gelecek endişelerimi gidermiyor.
Her biri bende panik yaratıyor.
Terörü konuşanlar bile terör estiriyor.
Hiç aralıksız tekrar edilen “Ortak acı “ kavramı bile farklı algılanıyor.
Aynı kavramdan kimin ne anladığı belirsiz.
*
Bu tür durumlarda,
Yazan herkesin olduğu gibi benim de yedek yazılarım var.
Bu hafta bunlardan biri ile geçiştirmek istedim.
Yapamadım.
Yazmayı seçtim.
Yazdın da ne oldu? Diye soran okurlarım olabilir.
Evet ama senin bildiklerinden fazlasını söyleyemem ki.
Yaşadıklarım, biraz daha yoğun olabilir ama seninkilerden farklı değil.
Aynı ülkede yaşıyoruz.
Bilerek isteyerek ve hatta zorlanarak farklı sonuçlar çıkaranlar dışında,
Ortak sorunlarımız var.
Umarım, sorumluların dediği gibi olur her şey.
Ve umarım tüm sorunlarımız biter.
