Dünyada en kolay olan şeylerden biri başkasına nasihat vermekmiş.
Bizler de her zaman olduğu gibi kolay olanı seçiyor
Ve ister anne- baba olalım, ister eğitimci ister herhangi biri,
Nasihat vermeyi çok seviyoruz.
Kendimiz yapmıyor olsak bile…
*
Nasihat etmek kolay, zor olan nasihati kabul etmek.
Anne baba nasihatidir, öğretmen nasihatidir, deriz de,
Nasihatten ne kadar yararlandığımızı ifade edemeyiz.
Bunun nedeni, nasihati dinlediğimiz dönemde, onu alacak durumda olmayışımız olabilir.
*
Sorunun tamamı, nasihati alanla ilgili değildir her zaman.
Nasihat edene de bakmak gerekir.
Ne diyor? Ne zaman diyor?
Ve dedikleriyle ilgili kendisi ne yapıyor?
İnsanın kendisini, bilgili ve tecrübeli olarak nitelendirmesi, nasihat edecek değerde ve kapasitede olduğunu göstermez.
*
Ayrıca,
Yaşanan her olayı, ders alınması gereken bir olay olarak da algılamamak gerekir.
Anne baba olarak çok bilgili ve tecrübeli olabilir,
Bu birikiminizi ve tecrübelerimizi de çocuklarımızla paylaşmak isteyebiliriz.
Ama bunu çok konuşarak yapamayız.
Çok konuşmak demek, anlatacak çok şeyimiz olduğu anlamanı gelmez.
Nasihat etmek, hayata dair, çarpıcı yaşam öyküleri ve deneyim gerektirir.
Kolay yaşamış insanların yaşam tecrübeleri, nasihat değeri taşımayabilir.
*
Belki de bu nedenle kişinin ne söylediğinden ziyade, ne yaptığı önemli sayılır.
Doğruları söylerken yanlış içinde olmak mümkündür.
Bazen söylemesi kolay ama yapması zordur.
Bir işin içinde olmayanların nasihatleri, bu nedenle değersiz bulunur.
Bu durum, başlangıçta olmasa bile sonrasında fark edilir.
Hiç değilse fark edildikten sonra dikkatli olunmalı,
Yanlışta ısrar edilmemeli, işin kolayına kaçılmamalıdır.
Yapmadıklarımızla ilgili verdiğimiz nasihatlerin yararsızlığını,
Yine hayatın kendisi öğretir herkese.
0
Mutlu
0
Üzgün
0
Sinirli
0
Şaşırmış
0
Virüslü
