Hemen herkes gibi öğretmen de konuşuyor.
Kendi sorunlarını anlatıyor.
Çözüm bulunur diye değil üstelik.
İçini döküp rahatlamak için.
Sadece şikayet etmiyor, çözüm yolları da öneriyor.
Olmakta olan ile olması gerekeni kıyaslayarak.
*
Öğretmenin öğrenciyle ilgili sorunları var.
Öğretmenin veliyle sorunları var.
Belki de öğretmenin öğretmenle sorunları var.
İşin idari bölümünü ise hiç söylemiyorum.
*
Öğretmen, son yıllarda artan veli ilgisinden memnun ancak
Bunun yol ve yönteminden yakınıyor.
İşte bunlardan bazıları
*
Bazı veliler, öğretmenin görev ve sorumlulukları dâhilindeki bazı konulara doğrudan müdahil olmak istiyorlar.
Bunların çoğu da kendi sorumluluk alanlarında asıl yapmaları gerekenleri, görmezden gelenler.
Çocukların ödevlerini veliler yapıyor.
Bu durum da öğrencilerin yaşayarak öğrenme deneyimlerine zarar veriyorlar.
Veliye ulaştığımız her noktada,
Her öğrencinin bir öğrenme zamanının olduğunu söylememize rağmen,
Anne babalar çocuklarını zorluyor.
Yapılması gereken, onları gözlemek, kontrol etmek ve bu şekilde öğrenme sürecine katkıda bulunmak olduğunu anlatmaya çalışsak da bunda başarılı olduğumuz söylenemez.
*
Veliler, çocuklarının ödevlerini yapmamalı, yalnızca yardımcı olmalıdır diyen öğretmenler, okul ve sınıflardaki kurallar hakkında da velilerden yardım bekliyorlar.
Hayatın her alanında belirli kurallar var.
Çocuklarımızın aile hayatından sonra dahil olduğu ilk kurallar, okuldaki ödev ve sorumluluklarıdır. Ödevlerini siz yaparsanız çocuğunuzun sorumluluk almasına engel olursunuz.
*
Çocuğunun kitap okumamasından şikayet eden veliler olduğunu belirten öğretmenler,
Bu şikayetleri her ne kadar önemli bulsalar da,
“Çocuğunuzun kitap okumasını istiyorsanız siz de kitap okumalısınız. Çünkü çocuklarımız çoğunlukla görerek öğreniyor ve evdeki rol modelleri örnek alıyor.
Uyarılarının ciddiye alınmadığını söylüyorlar.
*
Benim anladığım şu,
Ortada ciddi bir iletişim sorunu var.
Okuldaki herkes bunun farkında.
Herkesin görüp tespit ettiği bu sorunun, çözümü konusunda çaba sarf eden ise yok.
Öğretmen, veli ve öğrenci şikayet ediyor.
Şikayet eden yönetici ise ben duymadım.
Sanırım, sorunsuz gibi davranmak hoşlarına gidiyor.
*
İşin bir diğer yönü, iletişimin temeli sayılan dinlemenin olmayışı.
Kimse kimseyi dinlemiyor.
Bana göre, sorunun temelinde bu var.
Anne baba çocuğunu dinlemiyor.
Çocuk öğretmenini dinlemiyor,
Okul yönetimleri de hiç kimseyi dinlemiyor.
Onlara göre dinlemek, sorunları büyütmenin bir yolu.
*
Veli- öğretmen ilişkilerinden verim alınamıyor.
Veli, öğretmenle diyalogunda üslup hatası yapıyor.
Hesap sorar tarzdaki yaklaşımın kimseye yararı olmuyor.
Ama sonuçları, tüm tarafları etkiliyor.
Öğrencinin ve okulun başarısına yansıyor.
Üstelik kimse böyle bir sonuç istemiyor.
0
Mutlu
0
Üzgün
0
Sinirli
0
Şaşırmış
0
Virüslü
