Şişecam işçisinin sorunları vardı.
Çözüm ararken, uzlaşmaktan yana oldu.
Konuştu, tartıştı, çözüm önerileri sundu ama olmadı.
İşverenin de bir hesabı vardı.
Şişecam işçisinin kararlılığını anlasa da
Önemsemedi.
Karşılıklı hesaplar yapıldı ve Şişecam işçisi,
Üretimden gelen gücünü kullandı.
Geçen hafta grev başlattı.
Uzun süreceğini söyleyenler yanıldı.
Başlama tarihi gibi
Bitim tarihi de önceden biliniyordu sanki.
“En fazla bir hafta sürer” diyenler haklı çıktı.
Şişecam işçilerinin grevi,
Dalga geçer gibi bir gerekçeyle ertelendi.
Kararın yayınlanmasıyla birlikte de,
İşinin başına geçti Şişecam işçisi.
Süreç devam ediyor,
Grevin kaç gün süreceğini bilenler,
Sürecin sonunu da biliyor mu acaba?
***
Şimdi,
Şişecam işçileri grev sürecini değerlendirecekler.
Bu değerlendirmeye dahil edilir,
Veri olur düşüncesiyle
Konuya,
Birkaç cümleyle katılmak istiyorum.
***
İlk gözlemim,
Grev sürecinde oluşan bilgi kirliliği.
Kristal-İş sendikası,
Bu kirlilikle mücadele gereği bile duymadı.
900 lirayla çalışan işçilerin olduğu yayılmaya çalışılırken,
Aylık gelirlerinin 3000 TL olduğunu söyleyenler oldu.
Grev nedenleri açıkla ortaya konmaya çalışılırken,
Yanlış anlaşılmaya uygun bir konu olan,
“Rapor alan işçiler” konusuna açıklık getirilmedi.
Yılda 80 gün rapor kullanan işçilerin olduğu konuşuldu.
Halen geçici olarak çalışan,
Kadrolu işçileri rakip görenlerin ürettikleri de
Yine bu süreçte önemli görüldü, itibar gördü.
“Vardiyaya giren 100 işçiden 80’i yatıyor”
Değerlendirmeleri yapıldı.
Yine aynı dönemde,
Herkesin bir şeyler söylediği sosyal medyada,
Bazı Şişecam işçileri,
Dost ve düşman diye esnaf isimleri yayınladı.
Şişecam işçilerinden, bu esnafları boykot etmeleri istendi.
Şişecam işçisi,
Üretimden gelen gücünün yanında,
Tüketim gücünü de devreye sokmak istedi belki ama
Doğru değildi.
Grevin gerekliliği,
Kendi mensubuna anlatılamamış iken
Yenişehir esnafından destek beklendi.
Ülkemde yaşayan her üretici ve emekçinin olduğu gibi
Yenişehir esnafının da sorunlarının olduğu gerçeği unutuldu.
***
Sonuç olarak,
Grev gibi ciddi kararların alt yapıları olur.
Bu kararları işçiler ve onların,
Doğru çalışan sendikaları alır.
Bu işçiler ve onların sendikaları hayatın içindedir.
Sadece kendileri söz konusu olduklarında tepki vermezler.
Bu işçiler,
Her türden sorunlar karşısında dururlar ve öfke biriktirirler.
Onları güçlü yapan da bu öfkeleridir.
Bu öfke, bazen zalimin zulmünedir,
Bazen emek hırsızlığına,
Bazen, Adaleti kendi emellerine alet edenlere
Bazen “aman başıma bir şey gelmesin ” telaşınadır.
Çalışıp üreten herkesin olduğu kadar,
Şişecam işçilerinin de öfke biriktirmeye ihtiyacı var.
Paranın egemenliği, öfkesiz yenilmez.
İşçilerden beklenen,
Sadece emek hırsızlarına değil,
Bu ülkenin başına bela olan her şeye öfke duyulmalıdır.
Yorumlar kapalı.