Malın En Kıymetlisi Akıldır
Çerkezler, “Malın en kıymetlisi akıldır” der çünkü her şey çoğaldıkça ucuzladığı halde akıl çoğaldıkça kıymetlenir ve pahalılaşır.
Akıl büyük bir sermayedir. Akıllı bir insanın dünyası tüm dünyadır. Akıl, dünyayı yönetir. Aklın gücüne hiçbir engel karşı duramaz.
Akıllı kişi, başkalarının hatalarını görerek kendisininkileri düzeltir. Pek çok kişiden akıllı olabiliriz ama herkesten akıllı olamayız.
Akıllı insan başaklarının aklını da kullanır, aptallardan ve düşmanlarından bile akıl alır.
Akılsızlarla ve düşmanlarla geçinebilmek aklın bir zaferidir.
Akıllı insan sözlerini tartarak söyler, susması ve konuşması gereken zamanı bilir. Sorunlarıyla yüzleşmekten korkmaz.
Akıllı insan kendi kendini yönetir, bu yüzden özgürdür. Yaşamın zorluklarına karşı başarı sağlamak için aklın sınırlarını zorlayın.
Dostlarınızı akılla bağlayın… “Ben Kalender Meşrebim Ama Güzel Çirkin Ararım” Kitabından
—————–
Tadınızı Kaçıranları Hayatınızdan Çıkarın
Fazla vefalılık fazla vefasızlık getirir. Kırmaya çekindiklerin seni paramparça edebilirler.
Yanılgı normaldir ama silginiz defterinizden daha önce bitmemeli. Tadınızı kaçıranları hayatınızdan çıkarın.
Gerçek rengini bildiğiniz kişiyi yeniden boyamaya çalışmayın. Yeni bir sayfa açmayın, defteri değiştirin.
Size atılan kazıkları saklayın, ilgililer döndükleri zaman oturtacak yeriniz olsun.
Kıskanç, kibirli, yalancı, cimri, tembel, ikiyüzlü yaratıklardan uzak durun. Dinci, ırkçı, kinci olmayın.
Dünyayı farklı görmenizi sağlayacak insanlarla iletişim kurun. Gidecekleri yer varken yanınızda kalanlar değerlidirler, onları asla incitmeyin.
Yüreğinde sevgi taşımayan yoksul insanlarla oyalanmayın “ Kula Minnet Eylemem” Kitabından
—————
Hoşgörü Varsa Şiddet Yoktur
Şiddet, güç ve baskı uygulayarak insanların bedensel ve ruhsal açıdan zarar görmelerine neden olan davranışlardır.
Şiddet kültürü ile yetiştik ve şiddet yüceltiliyor. Çocuklarını döven anne babalar, öğrencilerini döven öğretmenler, karakola düşeni döven polisler, eşlerini döven kocalar toplumun geleceğini karartıyorlar.
“Eti senin kemiği benim.”
“Dayak Cennetten çıkmadır.”
“Asmayalım da besleyelim mi?” türündeki sözler, insanı insanlığından utandırıyor.
A.Maalouf, “Şiddet korkunun çocuğudur.”der. Şiddet, korkakların ve yetersizlerin son barınağıdır.
Aklın bittiği yerde şiddet başlar. Şiddet cahillik gösterisidir. Kafası çalışmayanların bedeni çalışır.
Sevilmeyen insanlar, özgüveni zayıf olanlar şiddete eğilimlidirler. Yürekte sevgi yoksa şiddet ortaya çıkar. Sevgi insanlığın, şiddet hayvanlığın kanunudur.
Çinlilerin dediği gibi “İlk yumruğu atan düşüncelerinin yetersizliğini kabul etmiştir.”
Şiddet ahlakı düşük insanlara her zaman çekici gelmiştir. Bu tür şiddet bağımlıları sevgiden ve aşktan korkarlar.
Gözlere öfke doldukça sevgi görünmez. “Öfke gelir göz kararır, öfke geçer yüz kararır. “
Şiddetle ateş sönmez, şiddet şiddeti doğurur ve insanları insanlıktan uzaklaştırır. Şiddet, adaletin kapısını kilitler.
İnsan onurunu zedeleyen her şey şiddettir. Şiddetle eğitilenlerin korkuları umutlarından büyük olur.
Şiddet güçsüzün silahıdır, güçlü olan aklını kullanır. Uygar insan şiddetten uzak durur.
Hoşgörü varsa şiddet yoktur. Dövebildiğiniz kadar değil sevebildiğiniz kadar kazanırsınız.
Şiddet karşıtlarının ürettikleri güç, tüm silahların gücünden üstündür.
Bir zorba bin sopayla gezer, bir gülücük bin zorbayı ezer.
Usulca söylerseniz (d)uyarlar, bağırırsanız (d)uymazlar.
