Yaş yetmiş; hatta azıcık küsuratı da var. Orta yaşlı bir gencim. Çalışıyorum, okuyorum, yazıyorum, düşünüyorum, soruyorum, sorguluyorum ve merak ediyorum.
Bana ne demiyorum, bizden geçti demiyorum. Unumu eledim eleğimi astım demiyorum. Köşeme çekilmiyorum, mızmızlık yapmıyorum, hastane koridorlarında evrak memuru gibi dolaşmıyorum, abbasın kazı gibi her gün bir düzine hap içmiyorum.
Yolsuzluklara, hırsızlıklara, adaletsizliklere gözlerimi kapatmıyorum, kulaklarımı tıkamıyorum, vicdanımı susturmuyorum, duyarlılıklarımı köreltmiyorum.
Çevremde iyi niyetli insanlar var ve çok iyi niyetli öğütler veriyorlar: “Aman dikkat et! Sen artık genç değilsin, yaşını başını aldın, kendini daha fazla yıpratma, bu kadar okuma, gözlerine yazık. Her şeyi duyma kulaklarına yazık, her olumsuzluğa tepki gösterme, yüreğine yazık…”
“Tansiyonuna dikkat et, kolesterolüne dikkat et, şu zıkkımı da bırak artık; hiç olmazsa azalt. Bu kadar kitap okuma, bu kadar çalışma, siyasetle ilgilenmeyi bırak, ağır şeyler kaldırma, hızlı yürüme, hatta hiç yürüme, ye iç yat; sonra tekrar ye, tekrar iç, tekrar yat.”
“Bu yaşa geldin hala akıllanmadın. İtildin, kakıldın, sürüldün de eline ne geçti? Haklarını savundukların sana saldırmadı mı, dostum, yoldaşım dediklerin seni yarı yolda bırakmadılar mı?”
İtildiğim, kakıldığım, sürüldüğüm, haklarını savunduklarım tarafından saldırıya uğradığım, yoldaşlarım tarafından yarı yolda bırakıldığım doğru ama sizin anlamadığınız şey şu: Ben birilerini kurtarmak için ve birilerine güvenerek yola çıkmadım ki!
Evet, itildim, kakıldım, sürüldüm ama adamını ya da madamını bularak işin içinden sıyrılmaya çalışmadım. Tüm bunları dik durmak için, zalime boyun eğmemek için, cahil cühelanın karşısında sustalı maymuna dönmemek için yaptım, insan kalmak için yaptım.
Çevremdeki insanlara rica ediyorum. Beni korumaya, kollamaya çalışmayın; beni durdurmayın, benim için kaygılanmayın, bana ezberlediğiniz nutukları çekmeyin. “Artık çok geç!” diyerek mezarlık muhabbetlerinizi kendinize saklayın.
Ben, sizin hikayenizin kahramanı değilim. Ben, gülüşlerimi dişimden tırnağımdan artırdım. Bu deli yanım olmasa çürüyüp giderim.
