Yıllar evvel bir ramazan ayında büyük anneannemin evindeyiz. İftara az kalmış. Odaya iki sofra kurulmuş. Kalabalığız. Sosyal mesafe ve sosyal medya kavramlarının var olmadığı zamanlardayız.
Aile büyükleri, kardeşim, dayılar, yengeler, teyzeler, kuzenler… Sofralara konan çatal kaşıkların sesi karışıyor neşeli aile sohbetine.
Sobanın üzerinde bir tepsi var. Tepside piyaz… Mis gibi kokuyor. Bir an önce akşam ezanı okunsun istiyorum.
Herkes piyaz yapıyor ama büyük anneannem gibi yapamıyor. Anneanneminki de onun yaptığına benziyor gerçi. Tarif edemeyeceğim kadar güzel, masmavi gözleri olan büyük anneannem yemeklere şöyle bir baksa sanki o yemekler lezzetleniveriyor. Büyük dedem bize yani torunlarının çocuklarına hep neşeli : "Vay vay vay kimler gelmiş!" diyor. Nihayet ezan okunuyor, bir kaşık alıyorum piyazdan…
Yenişehir'den başka bir yerde "piyaz" dendiğinde haşlanmış kuru fasulyeli, yeşillikli bir aperitif gelir akla. Oysa piyaz dediğim benim ramazan ayında Yenişehir'de fırınlarda olan özel bir pideden, kavrulmuş soğan ve kıymadan yapılan bir yemek.
Uzunca ince bir pide bu. Küp küp doğra pideyi, salçalı suya sal, çok az yumuşasın pideler, hemen al tepsiye. Üzerine de kavrulan soğan ve kıymayı dağıt. Biraz da karabiber ek. Afiyet olsun. Bu kadar… Ölçüsü tartısı yok. Şu kadar kıyma, bu kadar pide diye şart yok. Hatta pideleri doğrudan tepsiye dizip, sıcak suyu pidelerin üzerine döksen bile olur. Su salçalı olmasa da olur. Elinde ne varsa…
Toplumun her ekonomik kesiminden insanın sofrasında bulunabilecek öyle eşitlikçi, öyle halktan bir pide bu! Şüphesiz ramazan ayı denince de hemen hemen her Yenişehirlinin aklına gelen ve bir başka memleketliye izahı zor bir yemek.
"Piyazı bu kadar özel yapan ne?" diye soruyorum kendime. Cevabı belli aslında. Kalabalık aile sofralarının o eşsiz tadı, göçüp giden büyüklerimizin hatıraları, içindeyken serzenişte bulunduğun fakat uzaktayken kuru pidelerini bile aradığın memleketine dair…
Sanmayın ki piyazlık pide hasreti çekiyorum. Ramazanın ilk günlerinde kargo gelir bana. Bir bakarım ya ailem ya da kadirşinas bir ahbabım piyazlık pide yollamış. Pide gelmiş madem ben de ilk fırsatta bana en yakın mesafedeki Yenişehirli arkadaşımı yemeğe davet ediyorum.
Herkese afiyet olsun.