Nocebo etkisini duymuş muydunuz?
Plasebo etkisini duymuşsunuzdur. Tıpta kullanılır genelde.
Hastalar üzerinde yapılmış bir deneyde, verilen ilacın iyi geleceğine inandıklarında ilaç yerine şeker verilmiş olmasına rağmen, hastaların iyileştiği gözlemlenmiş.
Buna plasebo etkisi deniyor. Yani bir şeyin iyi geleceğine inanıyorsak, iyi gelme olasılığını arttırıyoruz.
Nocebo ise bunun tam tersi. Bir ilacın yan etkilerinden etkileneceğimizi düşündüğümüzde, kullandığımız şey ilaç değil şeker olsa bile beyin yan etkileri birebir yaşamamızı sağlıyormuş.
Plasebo ve nocebo etkisini tıpla sınırlandırmak doğru değil aslında. Her alanda bununla karşılaşabiliyoruz.
Hani bir söz var ya ‘neye inanırsan o gerçeğin olur’Kimin söylediğini hatırlamıyorum. Ama çok doğru.
Hal böyleyken aklımı kurcalayan bir soruyu sormak isterim size.
Acaba biz toplum olarak nocebo etkisi yaşıyor olabilir miyiz?
Yani bir şeylerin değişmeyeceğine inandığımız, adaletsizliği kanıksadığımız için tepki verme becerimizi kısıtlıyor olabilir miyiz?
Hayal kırıklığı yaratmış olan deneyimlerimiz, mücadele ve direnç becerimizi engelliyor olabilir mi?
Acaba toplum olarak nocebo etkisinden kurtulup plasebo etkisine geçsek kendimize olan inancımız tazelenir mi?
Bir şeylerin değişebileceğine inansak değiştirebilir miyiz gerçekten?
Bence bunların hepsi mümkün.
Bizim toplumun kronik sorunu pesimistlik maalesef.
Çaba sarf eden ve inanan insanların şevklerini kırmak için sarf ettiğimiz çabayı inanmak ve destek olmak için sarf etsek kesinlikle bir şeyler değişir.
Ben umutluyum. Denemeye değer.
