İlçenin batısında, Yenişehir ovasının ise kuzey sınırında hemen yamaçta rakım olarak; ovanın geneline göre 60 metre kadar yükseklikte 310 metre rakımda konumlanmıştır. Köy arazisi ovaya ve yamaca doğru yayılmıştır. Doğusunda Barcın, batısında Dere Köyü, güneybatısında Kara Köyü, kuzey doğusunda Kozdere, kuzeyinde ise Süleymaniye arazileri ile komşudur. Yenişehir'den Bursa asfaltı takip edilerek 5. km'den sağa sapılıp 5 km. kadar daha asfalt yol takip edilerek köye ulaşabilmek mümkündür.
Köyün tarihi oldukça eskilere dayanmakta olup bugün yerli Türkmen köyüdür. Osmanlı Kuruluş devri Rum köylerinden olan Demirboğa XV. yüzyılda boşalmış bir mezra halini aldıktan sonra XVI. yüzyılda tekrardan köy statüsüne kavuşmuştur. Köy tarihine ait bulunabilen veriler 1500'lü yıllara kadar inmesine rağmen köy çevresindeki kalıntılar köyün Osmanlı öncesi de yerleşimini bir anlamda ispatlamaktadır. Bugün köyün 500 metre kadar batısında yer alan ve köylülerce "Eskiköy Yeri" olarak adlandırılan mevki ile köyün bir km. kadar doğusunda yer alan "Maltaşı Mevkii"nde bulunan yoğun yerleşim yeri kalıntıları tarihi açıdan köyü çok eskilere götürmektedir. Ayrıca "Kuyucaklar" denilen mevkide de yoğun Bizans dönemi kalıntılara rastlanmaktadır. Köyün hemen doğusunda ise "Dede Yatırı" bulunmaktadır.
Köyün İsmi
1521 tarihli tahrirat defterinde "Timurboğa" ismi ile anılan köy daha sonraki kayıtlarda "Demirboğaz", "Temur-Boğa" ve hatta "Altunboğa" isimleriyle karşımıza çıkmaktadır. 1530 tarihli tahrirat defterinde yer alan "Timurtaş" köyü olasılıkla bugünkü Demirboğa köyünden farklı 12 çiftlik yerinden oluşan ve Timurtaş Paşa'nın mamur ettiği bir köydür. Nitekim söz konusu "Timurtaş" köyünün belgelere göre göle yakın bir köy olması gerekmektedir.
Temur kelimesinin kökenini incelediğimizde; temur – timur – temir – demir olarak dönüşe gelmiş, aslı yani bizim bugün kullandığımız demirin atası kelime olarak düşünmemiz mümkündür. Köy ismi zaman içerisinde dönüşerek bugün kullanıldığı şekli almıştır. Köyün ismini incelediğimizde ise Türkistan taraflarında "ahiret kardeşliği" anlamına gelen isim ile karşılaşmaktayız.
Tarihi ve Kuruluşu
Önceleri Orhan Gazi döneminde yaşamış olan Lala Şahin Paşa'nın mülkü içinde bulunan köy, daha sonra Büyük Hamzabey'e geçmiş. Barcın Köyü sırtlarındaki arazilerde çiftlik yeri olarak kurulan köy 16. yüzyıla doğru da Çerkez Beylerinden Demirbuğa'ya tımar olarak verilmiş. Bir süre sonra ise çevrede dolaşan göçebe Türkmenler yani Yörüklerin bir kısmı ve ırgatların yerleşimi ile de köyün kuruluşu tamamlanmıştır.
Nüfus Bilgileri
1487 yılına ait belgelerde Altunbağa olarak anılan köyde; 38 hane Müslüman nüfus ve 12 hanede Hıristiyan nüfus yaşamakta olduğu görülmektedir. Yine bu tarihe ait belgede köyde 23 çiftlik yeri kayıtlıdır. 1530 yılında 30 hane, 5 bekâr ve 1 iman nüfusundan oluşan köyde bu tarihte 12 çiftlik yeri kayıtlıdır. Söz konusu tahrir defterine göre ise köyün vergi geliri toplamı 2.587 kuruştur. 1573 yılında ise 48 hane ve 29 bekârhaneden oluşmakta idi. Bu tarihte tahsil edilen vergilerden anlaşıldığına göre; köyde hinta, alef, mahlût gibi hububat üretimi ve meyvecilik yapılmaktaydı.
1844 yılı temettuat defterinde 18 hanede 47.522 kuruş toplam gelir kaydedilen köyde bu tarihte 14 hane zengin sınıfında gösterilmiş, ortalama gelir ise 2.640 kuruş olarak kayıt edilmiştir.
1898 yılı salnamesine göre 39 hanede 186 kişinin yaşadığı köyde, 1907/1908 yılına ait salnamede yine 39 hane nüfus kayıt edilmiştir. Cumhuriyet'in ilk nüfus sayımı olan 1927 yılında köyde 47 hanede 112 si kadın 100 ü erkek nüfus olmak üzere toplamda 212 kişi yaşamakta idi. 1996 yılında 196 olan köy nüfusu 1997'de 312'ye çıkmış, 2020 yılında 236 olan nüfus bugün 220 kişiye gerilemiştir. Devam edecek
