İlçenin güneydoğusunda merkezden 12 km mesafede 325 metre rakımda dağların eteğinde konumlanmıştır. Yenişehir'den doğu yönüne Bilecik asfaltı takip edilerek 5. km’den sağa dönülüp Papatya köyü içerisinden geçilerek köye ulaşmak mümkündür.
Doğusunda Gökçesu, batısında Mahmudiye, güneyinde Yarhisar ve kuzeyinde de Papatya ile Toprakdere arazileri ile sınırdır. Mükemmel bir yeşillik ve doğa harikası arazisi ile yaşanası bir havaya sahiptir. Yazın esen serin rüzgar köy içinde serinlik sağlarken, kışın ise hiç esmeyen rüzgar nedeniyle ılık bir havası vardır.
Akarsuyu bol olan köyde, köyün hemen yanında yer alan "kaynaklar" diye adlandırılan bir mesire alanı mevcuttur. Bu bölgede bir mağaradan çıkan su tüm köy içinde ve tüm evlerin avlularından akarak tarlalara yönlendirilir. Köyün üç kilometre kadar güneyinde küçük bir derenin vadi içinde oluşturduğu Kocagöl isimli küçük bir de gölet vardır. Üç kilometre kadar kuzeyinde Kocasu diye anılan Sakarya nehrinin kollarından birisi olan Göksu deresi bulunur. Köyün etrafının tamamına yakını meşelik olup, az bir bölgede de çam ağaçları mevcuttur.
İsminin Kökeni
Köylülere göre köyün ismi gün ve ece kelimelerinin bir araya gelmesi sonucunda oluşmuştur. Ece kelimesi Türkçede güzel kadın, kraliçe anlamında kullanıldığından köylülerce “Günece” kelimesi de güzel gün olarak telaffuz edilmektedir.
Köyün ismi konusunda bu yakıştırmanın hiç bir ispatı olmamakla birlikte örneğin 1487 yılında Yarhisar’a bağlı bir yerleşim yeri olan köy o döneme ait kayıtlarda “Günnice” olarak geçerken, 1521 yılına ait Tahrir Defterinde “Güneyce” olarak adlandırıldığı görülmektedir. 1574 yılına ait bir kayıtta ise “Güney” olarak yazılmıştır. 1880 öncesinde ise köyün bulunduğu arazide “Görnüce” isimli bir çiftlik bulunmaktadır. Kanımca; Güneyce, Günnice, Güney ve Görnüce isimleri zaman içerisinde değişime uğramış bugün kullanılan “Günece” ismini almıştır. Köyün isim olarak kökeni de yön olarak kullanılan güney kelimesinden türemiş olmalıdır. Olasılıkla köyün ilçe merkezine göre yön olarak konumu dolayısıyla bu isimle adlandırılmıştır.
Bugünkü Günece ismi ile anılmaya başlaması 1897 yılında köye yerleşen göçmenlerin köyü kurmasından çok sonralara dayanmaktadır. Zira 1907 (H.1307) tarihli Hüdavendigâr Vilâyet Salnâmesi'nde köyün ismi hala "Güneyce" olarak zikredilmiştir.
Köyün kuruluşu
1880'li yıllarda çiftlik statüsünde olan köy arazisi 1897 yılında bugünkü Yunanistan'ın güney kesimlerinde bulunan kuruluş döneminde Nafplio olarak anılan Mora Yenişehir'inden gelen göçmenler tarafından kurulmuştur. 1895 yılında yapılan Osmanlı- Yunan Savaşı sonucunda bölgeden kopan göçmenler bu kazanın Bağışla, Dereli, Keşilli ve Otmanlı isimli köylerinden gelenlerdir.
Bir rivayete göre ise; Plevne kahramanı Gazi Osman Paşa, 1857 yılında önyüzbaşı rütbesi ile Bursa yöresinin topoğrafyasını çıkarmak için görevlendirilir. Taselya ordusunun Kurmay kolunda görevli iken, Plevne yenilgisinden yıllar sonra Türk – Yunan Savaşı yıllarında ordu müfettişi olarak 1897 tarihinde Selanik'e gönderilir. Göçün hızlandığı bu dönemde bu bölgeye gelen göçmenlere öneride bulunarak yerleşimde etkisinin olduğu belirtilmektedir.
Osmanlı Devletine karşı 1800 lerin başında başlayan Yunan bağımsızlık isyanları 1830'da bölgedeki Türklerin göç anlaşmasının İstanbul'da kabul edilmesiyle sonuçlanmıştı. Bu anlaşmayı başlarda Osmanlı yönetimi kabul etmek istemediyse de Sultan II. Mahmut anlaşmanın şeriata uygun olduğuna dair fetva alarak Mora'dan Türk göçünü başlatmıştı. Bu olayların ardından ise yıllar boyunca 90 binden fazla Müslüman nüfusun yaşadığı topraklardan muhacirler canlarını kurtarma imkanı bulup Osmanlının çeşitli bölgelerine dağılmış, bütün mal varlıklarını da yitirmişlerdi.
Balkanların fethedildiği dönemde bölgenin Türkleşmesi için Karaman'dan göçe zorlanan Müslüman Türkler tekrardan batıdan doğuya göçe başlamışlardı.
Buralardan göç eden köylüler önce Yenişehir'e gelmişler burada kısa bir süre iskan ettikten sonra kendilerine gösterilen İncirli yakınlarındaki Kanlı Karaağaç mevkiine yerleşmişlerdi. İlk yerleşilen bu bölgenin kurak olması nedeniyle de su kaynakları bakımından oldukça değerli olan bugünkü köy arazisinin bulunduğu alan gelen göçmenlerin kendi paraları ile 20 kg altın karşılığında alınıp mevcut köy kurulmuştur. Kayıtlara göre köylüler bu araziyi Acem'den (bugünkü İran) göç edip bölgeye yerleşen tüccar Acem Ali Efendi'den satın almışlardır.
Arnavut olarak bilinen bu göçmenler, Yenişehir'e geldikleri tarihte bölge yerlileri ve civardaki insanlar geleneksel Osmanlı kıyafeti giyip bellerine de kuşak sararlarmış. Mora Yenişehir'inden göç eden Günece köylüleri ise kuşak sarmazlarmış. Onun için yerli insanlar bu gelen Arnavutlara kuşaksız demişler Bundan dolayı günümüzde dahi Güneceliler "kuşaksız" olarak anılmaktadır. Günece arnavutlarının o dönemde giydikleri pantolonlarda yerli halkınkinden farklıdır. Diz kapaklarının altı dar, dizden altı yırtmaçlı ve yanları üç düğmeli, diz üstü ise çok geniş ve bol olan bu pantolonlar bugün golf pantolon olarak tabir edilen pantolonlara yakın tarzda idi.
Günece'ye gelen Rumeli muhacirleri ile birlikte aynı dönemde bölgeye gelip yerleşen ve köy kuran diğer toplulukların yerleştikleri köyleri de konuyu tamamlamak adına zikretmek gerekirse bunlar; Yenişehir'in Akdere Köyü, Karacabey'in Beylik, Eskisarıbey, Kirmikir, Hotanlı, Sultaniye, Kokana köyleridir. Bursa'nın Fidyekızık, Geçit ve Kayabaşı köylerine ise kısmi yerleşimler olmuştur.
1912 yılında Balkan Savaşı'nın ardından Serez ve arkasından Arnavutluktan gelen birkaç aile göçmeninde köye yerleşimine izin verilmiştir. Bugün köyde Arnavut aileler çoğunlukta olmakla beraber, manav ve çerkez ailelerde bulunmaktadır.
1960'larda köy; "Türkiye Tabiatı Koruma Cemiyeti" tarafından örnek köy olarak seçilmiş. Bu eylemin ardından köyde cemiyetin bir şubesi açılmış fakat uzun süre yaşatılamamıştır.
