Her geçen gün tuhaflaşan ülkemde yaşanan olaylar ve yansıyan insan manzaraları şaşırtmaya devam ediyor hala beni. 
Seçim çalışmalarını ve partilerin vaatlerini izlerken alışkın olduğumuz(yıllardır değişmeyen ve gelişmeyen) manzaralarla, bu seçimlerde de karşılaşıyoruz.
Racon keserek meydanlarda oy isteme tarzı, zaten raconla yönetilen memleketimizde artık hiç birimize tuhaf gelmiyor.
Zaten her şeye bu şekilde alışmadık mı? Bundan 15 sene önce ‘yok artık daha neler, cesaret edemezler, Türkiye ayağa kalkar, darbe olur’ gibi söylemlere rağmen bahsi geçen her şey tek tek oldu ve bizim sandığımız gibi kimse ayağa da kalkmadı.
Hatta daha kötüsü hepimiz alıştık, artık tuhaf gelmemeye başladı. Algı yönetiminin başarısı ve aslında en tehlikeli kısmı da bu zaten. Zihinlerin uyuşturulması.
Seçim çalışmalarına hiç girmek istemiyorum ama, bir parti daha çıksın söylemiyle HDP’ye oy ver politikası yürüten ‘aydın’ kişilerin bu çalışması bana göre, ya tam bir şuur kaybı ve cehalet, ya da ancak ve ancak’ biz aydınız, marjinaliz, bakalım kaç kişiyi rüzgarımıza çekebiliyoruz’ egosu olabilir. Başka türlüsünü düşünemiyorum.
Bir ihtimalde bunun bir AKP politikası olması. Yeterli oyu alamayacağını ön gören AKP koltuk sayısını arttırmak için böyle bir girişimde bulunmuş olabilir mi? Bence hiç imkansız değil.
Diğer tarafta CHP’nin bu seçim için hazırladığı bildirge ve sosyal reklam projelerini umut vaat edici bulduğumu söylemek istiyorum.
Umarım 10 yıl içinde bir seçim daha olur ve CHP bu politikayı sürdürmeyi başarır, çünkü insanlara bunu anlatabilmeleri ancak 10 yılda mümkün olur.
Başarabilirlerse o zaman gerçekten güzel şeyler olabilir. İnsanlar anlayabilir. Çoğunluğa ulaşılabilir. Ama tabi bir seçim daha olursa. Şahsi fikrim, ben ümitsizim. Bu ülkede artık seçim olamayacakmış gibi hissediyorum nedense.
Neyse siz bana bakmayın. Birçoğunuz oyunuzu kullanmaya üşenip, benim bir oyum mu kurtaracak bahanesine sığının.
Bir kısmınız ekonomik refah! Ya da imanlı hükümet adını verdiğiniz ve gerçekte nasıl bir çöküşte olduğunuzu fark edemediğiniz çıkarlarınız için aynı partiye oy vermeye devam edin.
Geri kalan sözde aydın olduğunu düşünen bir kısmınız da hiçbir şeye karşı durmadan, elini taşın altına koymayı bırakın taşı görünce arkasını dönüp devekuşu taklidi yapmaktan gocunmadan oyunuzu muhalefete verip sonra da ‘bu ülkeden adam olmaz,madem gene seçtiler beter olsunlar,ben zaten tası tarağı toplayıp gidicem buralardan’ konu başlıklı boş vaazlarınızı hazırlayın.
Bugüne kadar hep bunu yaptınız nasılsa yine yapın belki sonuç değişik olur kim bilir. Belki de Einstein haksızdır**. Olamaz mı olabilir. Merak etmeyin atalarımızın dediği gibi çıkmadık candan ümit kesilmezmiş.
** Aptallığın en büyük kanıtı, aynı şeyi defalarca yapıp farklı bir sonuç almayı ummaktır.
Albert EINSTEIN
