CKD Yenişehir Şubesi, Türk Kadınının Seçme ve seçilme hakkına kavuşmasının 86.yılı nedeniyle yaptığı basın açıklamasında, “Nüfusun yarısını oluşturan kadınların karar alma süreçlerine katılamaması, siyasette eşit oranda temsil edilememesi her şeyden önce bir demokrasi meselesidir.” Denildi.
Şube Başkanı Serpil Kayar tarafından yapılan yazılı basın açıklaması şöyle:
Kadınların yaşam hakkı, eşitlik ve her şeyden önce insan olarak var olabilmeleri için verdikleri mücadele tüm dünya da asırlar öncesinden beri devam etmektedir. Batı ülkelerinde özellikle ABD ve İngiltere de bu mücadelelerin en şiddetlileri sürerken, Atatürk tarafından Türk Kadınına verilmiş, kadınlarımız olması gereken ve hak ettiği koşullarla en önde güçlenerek yerini almıştı.
Yıkılmış bir imparatorluktan, modern Türkiye Cumhuriyeti ne geçiş elbette birçok devrimler ile gerçekleşmişti. Ancak kadınların erkekler ile eşit olarak toplum içinde yer alabilmeleri bir uygarlık aşaması olup Atatürk Devrimlerinin en önde gelenlerinden biridir.
Öncelikle 1926 yılında TBMM de kabul edilerek yürürlüğe giren ve Türk Kadınını şeriat zincirinden kurtaran Medeni Kanun ile güçlenen kadınlarımıza 1930 yılında kabul edilen bir yasa ile belediye,1932 de muhtar ve köy ihtiyar heyeti üyeliği, 5 Aralık 1934 te ise milletvekilliği seçme ve seçilme hakkı verilmişti. Artık karar ve yetki alanlarında da yer alma fırsatı bulan kadınlarımızın ertesi yıl yapılan genel seçimlerde 17 Kadın Milletvekili olarak Meclise girmesiyle Genç Türkiye Cumhuriyeti parlamentodaki kadın temsiliyle dünyada 2. Sıraya yerleşmişti.
Peki, 86.yıl sonra haklarımız konusunda ne durumdayız, nerelere geldik?
Bugün Parlamentoda kadın temsilinde 122.sıradayız. Bunun nedeni ülke yönetimlerinin ve siyasi partilerin eril bakış açısını değiştirmemekteki direncidir.
1926 da Medeni kanunla sahip olduğumuz evlenme ve boşanma konularında karar hakkımız, miras dağılımında, nafaka bağlanmasında aldığımız haklar ve sosyal yaşamda var olabilme, çalışabilme haklarını kullanmak istemeleri yüzünden bugün kadınlarımız sokak ortasında hunharca öldürülmektedir. Çalışmak istediği, boşanmak istediği, kendi kararlarını almak istediği için öldürülen kadınlarımızın çığlıkları bitmiyor.
Bir yıldır mücadele verdiğimiz Covid -19 salgını nedeniyle daha da derinleşen işsizlik, zaten sorun olan kadın istihdamını daha da olumsuz etkiledi. Tüik in geçen temmuz ve bu yıl temmuz ayı verilerine göre bir yılda 818 bin kadın daha iş gücünün dışında kalmıştır ve her 10 kadından 4 ü kayıt dışı çalışmaktadır.
Fırsat eşitliğinin sağlanamaması, kadın istihdamının arttırılmaması, siyasi karar mekanizmalarının içinde kadının yeterince yer alamaması, kadın sorunlarının daha da çok büyümesine, kadınların hak ihlallerinin artarak devam etmesine neden oluyor.
Nüfusun yarısını oluşturan kadınların karar alma süreçlerine katılamaması, siyasette eşit oranda temsil edilememesi her şeyden önce bir demokrasi meselesidir.
Gerçek demokrasiye ulaşmak, cinsiyet ayrımı yapmaksızın, her bir bireyin haklarını eşit ve adil olarak gözetmekle olur. Kadınların özgür bir birey olduğu,ve yasalardaki tüm haklardan eşit ölçüde faydalanması ve söz sahibi olması gerektiği unutulmamalıdır..Toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanması devletin sorumluluğundadır.Bunun içinde devletin başta eğitim olmak üzere tüm kurum ve kuruluşlarıyla birlikte koordineli ve samimi olarak toplumda kadına bakış açısını değiştirecek zihniyet dönüşümünü yapacak politikalar üretmesi ve uygulaması zorunludur.
Ve kabul edelim ki !
Kadınlar aslında bu görevleri yapabilecek ,kendi sorunları da dahil tüm ülkenin sorunlarına çözüm bulabilecek güçte ve yetenektedirler.Kadınlarımız haklarını iyice öğrenip sahip çıkmalıdırlar.. Her konuda eşit koşullarda ve insanca yaşama, çalışma, eğitim görme, oy kullanma, seçme ve seçilme hakkına, bedeni hakkında karar verme, fikir üretme, şiddete karşı kanun yollarına başvurma gibi haklarına sahip çıkmalıdırlar.
Cumhuriyet le soluk bulmuş biz kadınlar, kimliğimizi bulmamızı sağlayan Atamızın duyduğu güven ve açtığı insanca yol için, ondan aldığımız güçle, elele bunu başaracağız.
