Aramızdan ayrılışının 78. Yılında, Atamızı andık.
Anma programı, Yenişehir’de de Saat 09.05’te başladı.
Yine her yıl olduğu gibi hayat, 2 dakika süreyle durdu.
Sonrasında Koç Ortaokulu’nda gerçekleştirilen anma etkinliği vardı.
Asıl yazmak istediklerime geçmeden önce,
Yenişehir Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi tarafından hazırlanan program için
Emeği geçenleri kutlamak ve teşekkür etmek istiyorum.
Gelelim kafamı kurcalayan,
Ve anlamakta zorlandığım asıl konuya.
*
Hatırlanacağı üzere, AKP iktidarı,
Atatürk Anıtı’na çelenk sunmayı zorlaştırıcı bir karar aldı.
Herkesin işi değil, dedi ve kimlerin çelenk koyacağını belirledi.
Adı konmamış bu yasak,
Atatürkçü Düşüncü Derneği tarafından yargıya götürüldü,
Ve bir süre önce,
Danıştay 10.Dairesi, Atatürk anıtına çelenk koyma hakkını kısıtlayan yönetmelik maddesini iptal etti.
Hukuka aykırı buldu.
*
Kısıtlamanın devam ediyor olması can sıkıcı.
Atatürk Anıtı’na çelenk sunmak isteyenler halen 48 saat öncesinden bildirim yapıyor.
10 Kasım günü çelenk sunan Yenişehir CHP ile Cumhuriyetçi kadınlar Derneği Yenişehir Şubesi,
Tıpkı önceden olduğu gibi bu izni alarak çelenk koydular.
Sanıyorum, Danıştay kararının ilgili kurumlara ulaşması bekleniyor.
Her neyse asıl anlatmak istediğim bu da değil.
*
AKP iktidarı, Atatürk Anıtına çelen koymayı yasaklayamadı aslında.
Sadece yorgunu yokuşa sürdü.
İzne bağladı.
Ancak sadece bu bile,
Her zaman çelenk koyan kurum ve kuruluşlara yetti.
Her biri karara uydu.
O gün bu gün ara ki bulasın onları.
*
Kimden mi söz ediyorum?
Esnaf ve meslek odalarından,
Sendika, dernek ve diğer sivil toplum kuruluşlarından,
Ve tabi ki CHP dışında tüm siyasi partilerden.
Sormak istiyorum;
Resmi Bayramlarda,
Atanın huzuruna çıkmayı neden istemezsiniz?
48 saat önceden bir dilekçe vererek de olsa,
Çelenk koymayı zahmetli bir iş olarak mı görüyorsunuz.
Yoksa işin özünde daha derin çelişkiler mi var?
Sayayım mı isimlerini, gerek var mı?
Her biri içimizde, tanıyorsunuz.
Ülke, Vatan, Millet, Atatürk, Cumhuriyet konuları açıldığında,
Mangalda kül bırakmıyorlar.
Bunlardan sadeci birisi, çıkıp söylese ya bu ilgisizliğin sebebini.
Dese ya şu nedenle diye.
Atatürk Anıtı’na çelenk sunmayı gereksiz görmeyi anlatsa ya bana.
Yok, bunların tarzı bu değil.
Kendi doğrularını bile söyleyemez bunlar.
Her zaman korkacak bir şey bulurlar.
Önce kendileri korkar,
Sonra çevresindekileri korkutmaya çalışırlar.
Sözüm ona bunlar,
Öğretmenleri, işçileri, Esnafları, çiftçileri, işadamlarını, şoförleri, demircileri, taşıyıcıları temsil ederler.
Gerçek ise hiçbirinin söylediği gibi olmadığıdır.
Hiçbiri, hiç kimseyi temsil etmez.
Temsil ettiklerini söyledikleri insanlar,
Ya başları sıkıştığında ya da onlar üzerinden pirim yapmak istediklerinde, gelir akıllarına.
Bir diğer özellikleri ise
Seçim dönemlerindeki sempatik halleridir.
Seçilememe düşüncesi bile kahreder,
Seçilmemek ise ölüm gelir onlara.
Kendilerini nerede ve ne sanıyorlarsa.
