Yeni bir yılı daha tükettik.
Hayatımızdaki her sorunun, faturasını da yükleyerek uğurluyoruz 2014’ü.
Üstelik muhasebesini bile yapmadan.
*
Şimdi herkes,
Bir kez daha yeni yıldan beklentilerini, umutlarını konuşuyor.
Kimi, ‘benim burcumun yılı’ deyip seviniyor,
Kimi, yılbaşı ikramiyesinin hayali ile yatıp kalkıyor.
Geçen yıl da böyle olmuştu, önceki yıllarda da.
Kimimiz para istedi, kemimiz aşk, kimimiz sağlık,
Herkes bir şeyler isteyerek, umarak girmişti yeni yıla.
Bu yıl da öyle olacak.
Umutlarımızla yaşayacağız günlerce.
*
Yılbaşı gecesiyle başlayacak karamsarlığımız.
Yine beklediğimiz gibi olmayacak,
İhtiyaçlarımızdan kısarak aldığımız piyango biletimize ikramiye çıkmayacak.
Yani ilk hayal kırıklığını,
Yeni yılın ilk saatlerinde yaşayacağız.
*
Bu gerçek, herkes için geçerli değil
Yeni yılın ilk gününde, beklentiden uzak ve heyecansız uyananlar da olacak.
Onlar, yeni yılın ilk gününde, hayatlarında hiçbir şeyin değişmeyeceğini bilenler.
Yeni yıl nedeniyle heyecan duymuyorlar.
Milli piyango bileti bile almadan giriyorlar yeni yıla.
Düşünmüyorlar, Bana çıkarsa ne yaparım? Sorusunun cevabını.
Yılbaşına özel bir şeyler olmayacak hayatlarında.
Yılbaşı bahanesiyle aldıkları hediyelerden, onlar da herkes gibi mutlu olacaklar ama hepsi o.
Yılbaşı nedeniyle yapılan programları ve hazırlanan yemekleri de severek yiyecekler ama kapılmayacaklar “ Yeni bir yıl, Yeni bir yaş, Yeni umutlar…” şeklinde özetlenen beklenti cümlelerinin cazibesine.
İçlerinde ben de varım bunların.
Yeni yıl beklentilerim yok.
Heyecanlanıp, beklenti üretmeyeceğim.
*
Konuyla ilgili bir tespitimi paylaşmak istiyorum.
Her zaman olduğundan daha çabuk geçiyor zaman.
Saatler günleri, günler haftaları, haftalar ayları, aylar yılları kovalıyor.
Mevsimlerin o kadar acelesi var ki birbirini çiğniyor.
Tıpkı şarkıda dendiği gibi baharı görmeden yaz gelip geçiyor.
Bir yılı parçalamak, her parçasından yeni umutlar üretmek artık pek mümkün olmuyor.
Belki de sadece bu nedenle yeni yıl ilgimi çekti ve ben yazıyorum.
Yeni yıl; Yeni başlangıçların, yeni heyecanların, yeni kararların ve kısaca yeni umutların tek günü olarak kaldı.
Geride bıraktığımız yıl içinde yapamadıklarımız ile birlikte, yeniden umutlanmamızın tek başlangıcı.
Yoksa bu, dünü anıp özleme, yarını merak etme duygusu mu?
*
Her gün gibi her yıl da yine herkes için farklı olacak.
2014 herkes için farklı oldu.
Yine herkes için ayrı bir yıl olacak 2015.
Umutlarımızı canlı tutmak için yeni bir yıl beklememek gerek.
Her gün, yeni bir başlangıcın ilk günü olabilir.
Yapılabilir olanla, olmayanı ayırabilirsek.
Yapılabilir olan için yeteri kadar çalışıp çaba sarf edersek.
Ancak o zaman kendi yılbaşımızı, kendimiz belirler ve yeni başlangıçların tarihi olarak kutlarız.
Yeni yıl, yeni bir başlangıcın ilk günü olsun.
Yorumlar kapalı.