Gazetemizde politika ile ilgilenen çok değerli büyüklerim olduğu için bu hafta ben, politikadan uzaklaşıp biraz aşktan biraz da edebiyattan bahsetmek istiyorum. Aslında sizlere biraz kendimi tanıtacağım sanırım. Ben belki kendimden bahsetmeyeceğim ama siz benim nasıl bir hayat yaşadığımı ya da hayata nasıl baktığımı anlayacaksınız.
Etrafınızda evliliğe doğru emin hızla ilerleyip bir anda kimsenin beklemediği bir şekilde evlenemeden ayrılan veya evlenip boşanan birçok çift görebilirsiniz. Ne oluyor da böyle masal gibi aşklar sona eriyor diye sormuş da olabilirsiniz.
Bu tip ayrılıkların nedenlerinin yüzde 80'i kişilerin aralarındaki farklılıkları görmeden, görmek istemeden birlikte olmaya inatla devam etmesidir. "Niye canım, zıt kutuplar birbirini çeker, farklılıklar iyidir" dediğinizi duyar gibiyim. Ama farklılıktan farklılığa da ciddi bir fark vardır. Örneğin AKP-MHP farklıdırlar ama ortak noktaları da çoktur. Ama MHP-HDP 'yi ortak noktada buluşturmak çok zordur. İşte bu tip iki farklı karakterin olduğu ilişkilerde zıt kutupların gücü bu insanları birleştirmeye yetmiyor. Biri diğerini sürekli değiştirmeye çalışıyorsa diğeri buna uyum sağlamaya çalışsa bile karakteri değişime müsait değilse bir yerden sonra duygu patlaması yaşıyor ve ayrılık kaçınılmaz oluyor.
Aranızda bilen var mı bilmiyorum sevgili okuyucularım. Benim "Paradoks" isimli bir romanım var. Başkarakter Demir, hayatının aşkı eski nişanlısı Nehir ile ilgili şunları söylüyor. Gelin Demir'e kulak verelim.
"Eda ile yakınlaşmam hayatımda aldığım en radikal kararlardan biri gibi geliyordu bana. Kafa uyumunun çok önemli olduğunu ilk kez o gece anladım. Nehir'i çok sevmiştim, onunla geçen yıllarda çok mutlu olmuştum ama onunla hiç bir zaman aynı kafada olamamıştık. Bizim ilişkimizde bir yara vardı ve sevişmelerimiz, yakınlığımız sadece acıyı dindiren morfin etkisi yaratıyordu. Yarayı tedavi etmiyordu. Yara geçmediği sürece de tam anlamıyla bir mutluluk söz konusu olamıyordu."
Demir'in de dediği gibi çiftlerin arasında mental bir uyum olmadığı zaman çoğu çift aralarında tartışma olacak gibi olduğunda cinsellikle bu sorunu çözebileceklerini sanıyorlar. Bu pisliği halının altına atmak gibi bir şey aslında. Sorun çözülmüyor, sadece gözden uzaklaşıyor. Ama bir zaman sonra halı ortadan kayboluyor. Ve tüm sorunlarla yüzleşmek zorunda kalıyor insanlar.
O an devreye tüm ömrün bu şekilde geçemeyeceği düşüncesi giriyor. Ve malumun ilanı olan ayrılık süreci başlıyor. Bunun için bir patlama noktasına ihtiyaç var demiştim ya hani. Çok önemli, büyük bir tartışma da olması gerekmiyor. Sadece bardak taşıyor işte…
Neyse bu tip yazılara alışık olmayan okuyucularımız fazla sıkılmadan tamamlayalım yazımızı… Ama arada bu tip konulara da kafa yormak gerek diye düşünüyorum…
