Karacaoğlan bir şiirinde,”Aradım cihanı, dertsiz yoğ imiş.”der. Güneşin gördüğü tüm insanlar dertlidir. Dertsiz baş, yarasız ağaç olmaz.
Her şeyi olan da dertli, hiçbir şeyi olmayan da. Herkesin derdi vardır ama bu dertler, bazılarında gramla bazılarında ise kiloyladır.
Bir atasözümüzde de söylendiği gibi, “Dert var gelir geçer, dert var deler geçer.”
Hafif dertler konuşur, büyük dertlerin sesi çıkmaz. Büyük acılar çekmeyenler, en küçük acıları bile abartırlar.
Onlara, Mevlana’nın şu sözünü hatırlatalım: “Sanmayın ki dert sadece sizde var. Sizdeki derdi nimet sayanlar da var.”
Dertli insan, içi dumanla dolmuş bir odaya benzer. Dertliyi dinlerseniz o odaya bir pencere açmış olursunuz. Dertler paylaştıkça azalır.
Dertli derdini söylerken dertsizin uykusu gelir çünkü dertsiz insana dert anlatmak zordur. Dertlinin halinden o derdi çekenler anlar.
Dert en çok avucunuzun içindeyse size aittir. Kurtulmak istediğiniz dert, sizin tarafınızdan tercih edilmiş olabilir.
Yürek yarası gibi, ayrılıklar gibi kolayca paylaşılamayan dertler de vardır. Âşık Veysel, bir dizesinde şöyle der: “Derdim yüreğimde, eller ne bilsin!”
“Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, sözcüklerin bu kadar yetersiz olduğunu, bu derde düşmeden önce.”diye yakınan Orhan Veli’yi de unutmamak gerekir.
Ev, mal, mülk dertli insanın yarasına ilaç olmaz. Dertlerin paylaşılması gerekir. Dertlerinizi içinize atarsanız vücudunuzda kötü çıbanlar çıkmasını göze almışsınız demektir.
Dertlerini paylaşacak dostları olmayanlar kendi yüreklerini kemirirler.
Herkes, başkalarının dertlerine katlanacak kadar güçlüdür. Bazı insanlar bencilliklerini ve ikiyüzlülüklerini dertler konusunda da gösterirler. Başkalarını, dertleri karşısında soğukkanlı gördükleri zaman övgüler yağdırırlar ama kendi dertlerine karşı soğukkanlı davrandıklarında pek kızarlar.
Seneca, dertlerin paylaşılması konusunda farklı düşünenlerdendir.”Dertlerimi dostlarıma da söylemem, düşmanlarıma da; çünkü dostlarım üzülür, düşmanlarım sevinir.”der.
Dertlerinizi düşmanlarınıza söylerseniz göbek ata ata üzülürler.
Victor Hugo, “Dert insanı uyutmaz.”der.
Geçmişin dertlerine takılıp kalmak yeni dertler edinmektir.
Dertlerden kurtulmanın en etkili yolu çalışmaktır. Kafanızı kemiren üzüntüleri çalışarak çıkarabilirsiniz. Dertleri olup olmadığını düşünecek zamanı olmayanlar, dertli olmazlar.
Psikologlar, modern yaşamın dert ortaklarıdırlar. Bazı psikologlara göre, dertlerimize yüklediğimiz anlam, yaşadığımız dertlerden daha etkilidir.
Bizi korkutan küçücük bir fare değil, kafamızdaki fare algısıdır.
Dertler bazen yağmur olur üstümüze yağar ama unutmayın, rengârenk gökkuşağı yağmurdan sonra çıkar.
Bir gün tüm dertlere çare bulunabilir ama servet, şöhret, hırsızlık ve kibir mikrobu bulaşmış olanlara çare bulunamaz. Bunlar hastalıklarını bile bir rütbe gibi taşırlar. “Gölge etme başka ihsan istemem” kitabından
