Samimiyet sözcüğü Arapça kökenli bir sözcüktür, “Samim” sözcüğünden türemiş olup “öz, iç, asıl, gönül” anlamlarına gelir. Samimiyet sözcüğünün Türkçe karşılığı içtenliktir. Bu “içtenlik” sözünü çok sevdiğimi ve çok sık kullandığımı söyleyip hemen konuya gireyim.
Baştan söyleyeyim: İçtenlik boşboğazlıkla, yüz göz olmakla, laubalilikle, patavatsızlıkla, bağırarak konuşmakla, cahil cesaretiyle, ağzına geleni söylemekle, küfürlü konuşmakla, yavşaklıkla karıştırılmamalıdır.
İçtenlik en başta dürüstlüktür. İçinden geldiği gibi olmaktır. Güven vermektir, şeffaflıktır. Yüreği avucunda olmaktır. Kendini özgürce ifade edebilme biçimidir. Kendini saklamamaktır.“Ben buyum!”diyebilmektir.
İçtenliğin dili yoktur, sözlerden çok gözlerde anlaşılır. İçtenlik, karşınızdakiyle konuşurken gözlerinin içine bakabilmek, gözlerinizi kaçırmamaktır. Çay kaşığı kadar aklı ve duygusallığı olmayanlarda içtenlik de yoktur. İçtenlik insanı tarif eden bir özelliktir.
İçtenlik güven vermektir. Dostluğun hammaddesidir. Güven yoksa ilişkiler bu günden yarına kalmaz. İçtenlik gerektiğinde eleştirebilmek, karşı çıkabilmek ve tartışmayı göze alabilmektir.
İçtenlik maskesiz ve doğal olmaktır. İçtenlik varsa kusur bile güzel olur, yoksa kusursuzluk bile çirkinleşir.
İçtenlik, karşınızdaki insan hakkında ne düşünüyorsanız ona uygun şekilde davranmaktır, rol yapmamaktır. Yeşilçam repliklerine başvurmamaktır.
İçtenlik; dürüstlük ve adalet gibi sürekli sınanan bir erdemdir. Bir kere yalan söylerseniz dürüstlüğünüzden, bir kere adaletsiz davranırsanız adilliğinizden şüphe edilir. İçtenlik tutarlılıktır.
İçtenlik, denize dökülen nehirler gibi bir gönülden diğer gönüle akar. Gönül yataklarının geniş ve zengin olması şarttır çünkü kurumuş bir nehrin denize dökecek suyu bulunmaz.
İçten insanlar tek yüzlü insanlardır, maske taşımazlar. Yürekleri tertemiz ve sıcacık, gözleri ışıl ışıldır. Onların ağzından çıkan sözlerinin arkasında başka anlamlar olmadığını bilirsiniz. Onlarda arınmış bir güzellik bulursunuz.
İçtenlik satın alınabilen, pazarlığı yapılabilen, değer biçilebilen bir şey değildir. Dürüstlüğünüzle, gülümseyişinizle, duruşunuzla karşınızdaki insan hissettirebileceğiniz bir şeydir. “Babana bile güvenmeyeceksin!”paranoyası ile yetiştirilen yeni neslin içtenliğe inanması ve onu değerli bir kazanım olarak görmesi kolay değildir. Bu durum çok ciddi bir sorundur.
İçten insanlardan asla zarar gelmez çünkü içten pazarlıklı değillerdir. İçlerinden geldiği gibi, çıkar gözetmeden davranırlar. Duygu ve düşüncelerini yağlayıp ballamadan söylerler. Onların hangi duruma nasıl tepki göstereceğini, ne yapacağını bilirsiniz. Onlar dürüst ve şeffaf insanlardır.
İçten insanlar karşılarındakilere ne kadar yakın olurlarsa olsunlar saygılarından ve zarafetlerinden hiçbir şey yitirmezler.
Kişiliği gelişmemiş olanlar, dalkavuklar, ikiyüzlüler, sahtekârlar, küçücük çıkarı için dostlarını satanlar, ince hesaplar peşinde koşanlar içten olamazlar.
İçtenlik; bir kısmını çocukluğumuzda, bir kısmını okul bahçelerinde, bir kısmını iş ortamında bıraktığımız insana ait en değerli kavramdır ama ne yazık ki çok az insanda bulunur.
Bir insanda içtenlik yoksa onu hemen çöpe atın gitsin. Onlara “İnsan olsanız ya biraz!” demenizin bir yararı yoktur. “Batı Bizi kıskanıyor” adlı kitabından
