20 Temmuz 1974’te yani Kıbrıs Barış Harekatı’nın ilk günü, henüz birleşememiş ve temas sağlayamamış olan Türk deniz piyade ve komando birliklerinin durumu, Rum komando taburlarının Atak Tepe ve Doğruyol’u ele geçirmesi üzerine büyük tehlike arz ediyordu. Rumlar St. Hilarion kalesi ve Boğaz bölgesini de ele geçirip çıkarma birliklerimizi çok zor durumda bırakacaklardı.
Atak Tepe ve Doğruyol’un Rum komando taburu tarafından baskınla düşürüldüğü ve orada bulunan 3 muhabereci askerimiz ve mücahitlerin vahşice katledildiği, mücahitlerin komutanı tarafından St.Hilarion bölgesinde atış poligonunda bulunan 1. Komando Tabur Komutanı Yarbay Cemal Eruç’a bildirildi.
Gece 24:00’te Keskinsırt ve Yanıkçamlık bölgesine taarruz için hazırlık yapmakta olan 1. Komando Tabur Komutanı Yarbay Cemal Eruç, Rumlar tarafından çepeçevre sarıldıklarını böylece fark etti.
Yarbay Eruç üstlerine ulaşmak istedi ama bağlantı kurulamayınca, kendisine verilen ilk emri uygulamadı. Eruç, inisiyatif kullanarak bölük komutanlarına verdiği tarihi emirde şöyle diyordu:
“Arkadaşlar! Bütün çabalarıma rağmen tugay komutanımız ve hatta kolordu komutanımızla irtibat kuramadım. Bütün irtibatlar kesilmiş durumda. Bu emri tamamen kendi inisiyatifimle veriyorum. Vereceğim emrin sevabı sizin günahı benimdir, fazla zamanımız yok. Doğruyol ve Atak Tepe ne pahasına olursa olsun ele geçirilecektir. Bunun için kanımızın son damlasına kadar mücadele edeceğiz.”
İkinci Bölük Komutanı Haluk Üstügen ve 3. Bölük Komutanı Üsteğmen Oğuz Yener’e; “Haluk, sen sağdan taarruzla Doğru Yol istikametini, Oğuz, sen soldan taarruzla Atak Tepe mevkini ele geçireceksiniz” talimatını verdi.
Böylece, “bitmeyen en uzun gece” diye tarihe geçen o gecenin mücadelesi başladı.
O gece Türk askeri Beşparmak Dağları’nda sonuna kadar ölüm kalım mücadelesi vermiştir.
Şehitler verme pahasına Rum komandoları geri püskürtülür ve Kıbrıs Barış Harekatının kaderi o gece çizilir, kaybedilen tepeler geri alınır.
Gece sonunda, 1. Komando Taburu Doğruyol muharebelerinde 3. Bölük komutanı Üsteğmen Oğuz Yener, takım komutanı Asteğmen Sıtkı Toksoy, Astsubay Cemal Yurdum Güzel, 4 erbaş ve er olmak üzere 7 şehit verdi. Ayrıca 20 yaralı vardı.
Harekatın bundan sonraki aşamalarında Rum Komando taburları bir daha boy gösteremediler.
21 Temmuz sabahı Atak Tepe’ye Türkiye ile irtibatı kurmak için çıkan yeni muhabere timi Türkiye ile irtibatı kurmayı başararak Atak Tepe’de şehit olan arkadaşlarının anısına hemen orada kendi imkanlarıyla bir anıt inşa edip üzerlerine kahraman arkadaşlarının isimlerini yazarak anıtlaştırırlar.
Atak Tepe’nin ismini ise Gümüştepe olarak yazarlar.
Sonraki yıllarda Güvenlik Kuvvetleri Komutanlığınca yenilenen anıt bugünkü halini alarak canları pahasına kendilerine verilen görevi yerine getiren askerlerimizin anısını sonsuza dek yaşatmaktadır.
