Korku, kaygı, önyargı vb. olumsuz duygular günlük hayatımızda oldukça önemli rol oynuyorlar.
Verdiğimiz kararlardan, iş yapma biçimimize, insan ilişkilerimizden, hayatı yaşama şeklimize kadar her şeyi etkiliyorlar.
Bu negatif duygular, beynimizin bizi koruma mekanizmaları aslında.
Güvende ve sağlıklı olmamız için sürekli daha önceki deneyimlerimizden aldığı kayıtları kullanıyor.
Benzer olaylara, benzer deneyimlerinin tepkilerini veriyor.
Ama beynimizin bizi koruma çabası, hayatı gerçek anlamda deneyimlememizi ve yeni bir şeye başlama cesareti göstermemizi çoğunlukla engelliyor.
Belki zihnimizde canlandırdığımızda çok korkutucu görünen bir sahne gerçekte o kadar da korkutucu olmayabilir.
Ama zihnimizdeki korku, denememizin önündeki en büyük engel oluyor maalesef.
Bir de kendi deneyimimiz olmamasına rağmen korkutulduklarımız var tabi.
Merak ettiğimiz, hayal ettiğimiz ya da özendiğimiz bir deneyim için cesaret bulmak çok zor.
Deneyimimiz olmayan bir alan zaten bilinmezlik ve belirsizlikten kaynaklı yeterince korkutucuyken bir de güvendiğimiz insanların olumsuz söylemleri başlamadan bitirmemize sebep oluyor yeni deneyimi.
Oysa insan çoğunlukla niyeti kötü olmasa da, bilinçaltında kendi yapmak isteyip yapamadıklarını ya da cesaret edemediği için yapamadıklarını, yakınlarındaki biri de yapamasın istiyor.
İçgüdüsel bir kıskançlık duyuyor. Ya da kendi cesaretsizliğiyle yüzleşmekten korkuyor.
Öyle ya, kendisi yapmamasına neden olarak yapılamamasını gösterdiyse kendisine, başka biri yapabildiğinde yüzleşmek zorunda kalacak.
Kolay değil. İnsanın kendine dürüst olması kolay değil. Başkalarını engellemek daha kolay.
Bu yüzden siz siz olun yeni bir deneyimi, planı veya içinizde cesaret aradığınız hiçbir şeyi, kimseyle paylaşmayın.
Özellikle en yakınlarınızla.
Çünkü en çok en yakınlarınızın cesaret kırıcı söylemi sizi vazgeçirebilir.
Çünkü en çok en yakınımızın bizim iyiliğimizi istediğine güveniriz.
Evet, en çok yakınlarımız bizi korumak isterler. Ama onlar da insandır ve kendi duygularından bağımsız davranmalarını beklemek gerçekçi değildir.
Hayat cesaret edebildiğimiz kadar deneyimler sunuyor bize.
Her yeni deneyim yeni bir kapı açıyor insanın önünde.
Korkarak, kenardan izleyerek yaşamayı hak etmiyor hayatlarımız.
Bir kere geldiysek ve buradaysak, güvenli alanlardan biraz çıkmak gerek.
Yeni ve bilinmezi denemek için hayata ve kendimize şans vermek gerek.
