Bir yıl daha geçti. Zaman aynı bir su gibi. Bugün diyorsun, bir bakıyorsun dün olmuş bile. O kadar net fark ediyorum ki hayatın akışını.
O akış içinde oradan oraya savrulurken kimi zaman daha az kimi zaman daha çok hissediyorum eksikliğini.
Özlemek çok fena. Her geçen gün anlamak, hak vermek, şimdi burada olsaydı ile başlatmak cümleleri daha da fena.
Bir anneler günü daha geldi. Benim ikinci yalnız anneler günüm bu. Maalesef ki benim çocuklarım olana kadar da böyle devam edecek. Bunu bilmek acıtıyor canımı.
Son anneler günümüzü hatırlıyorum. O gün de tutamıyordum gözyaşlarımı, bugün de tutamıyorum. Değişen tek şey annemin artık bana bakmayan gözleri.
Oysa ki bir önceki sene işlerimin yoğunluğu nedeniyle anneme özel bir sürpriz yapamadığımda seneye daha güzelini yaparım diye avutmuştum kendimi.
Bir sonraki sene geldiğinde her şey bambaşkaydı.
Şimdi ne zaman bir şeylere yetişemesem, bir şeyler içimde kalsa aynı duyguyu hissediyorum. Ya telafi şansım olmazsa bir daha. Bu duygu çok yaralıyor beni.
Yarın aynı şeyi yapamama ihtimalini biliyor olmak, bunu bizzat yaşamış olmak gerçekten çok zor. Bu yüzden her şeyi olmasını istediğim, düşündüğüm anda gerçekleştirmeye çalışıyorum artık. Etrafımdaki herkese de tavsiyem bu.
Çünkü hep söylenen ama gerçekte pek de önemsemediğimiz cümle doğru. ‘beş dakika sonra ne olacağını hiçbirimiz bilemeyiz.’
İnsan henüz şansı varken yapmalı elinden geleni, söylemeli hissettiğini, yapmalı istediğini. Koşullar ne olursa olsun en azından çaba göstermeli, ertelememeli.
Sonra bir bakıyorsunuz siz hazır olduğunuzda artık şansınız kalmamış. Kendinizi de paralasanız giden geri gelmiyor. Zaman geçiyor ama duygular hep yerinde kalıyor.
İnsan öğreniyor. Önce üzülmeyi, acı çekmeyi, özlemeyi, sonra da yokluğa alışmayı, tekrar ayağa kalkıp yürümeyi. Boşluklar dolmasa da, yerleri sızlasa da, insan eksik hissetse de öğreniyor yaşamayı.
Çünkü biliyorsunuz artık hayat bir daha eskisi gibi olmayacak. Bu hayatta kimse annenizin yerini dolduramayacak. Kimse sizi onun kadar sevmeyecek. Ne olursa olsun arkanızda durmayacak.
O yüzden şanslıysanız hala sarılın annelerinize. Zamansızlığı, parasızlığı bırakın beklemeyin her şeyin tamam olmasını. Olmaz çünkü.
Anneniz hayattaysa siz ve o yetersiniz mutlu hissetmeye gerçekten başka bir şeye ihtiyacınız yok.
Tüm annelerin anneler günü kutlu olsun.
