Okuduğunuz gazetenin ismi neden ‘Ayrıntı’ hiç düşündünüz mü?
Ben merak ediyorum. En yüksek ihtimal haberlerin ayrıntılarıyla ilgileniyor olması sanırım. Yani gündemde görünenin detaylarını göstermeye çalıştığı için olabilir diye düşünüyorum.
Yine de ismi verene sormak lazım nedenini.
Çünkü bizim yorumlarımız kendi zihin haritamızın ürünü. İsmi verenin zihnini okuyamayız sonuçta. Neyi, nasıl düşündüğünü, neye vurgu yapmak istediğini bilemeyiz.
Tıpkı yaşadığımız hayattaki rol arkadaşlarımızınkini bilemeyeceğimiz gibi.
Bu yüzden yaşadığımız hiçbir olayda kesin yargılara varamayız aslında. Hele ki dahil olmadığımız, dışarıdan izlediğimiz ya da dinlediğimiz olaylarda asla.
Çocukken en sevdiğim bulmaca iki resim arasındaki farkları soranlardı. Neden sevdiğimi büyüdüğümde anladım. Ayrıntıları seviyorum çünkü.
Bir resmi diğerinden ayıran, birini diğerinden farklı kılan yalnızca ayrıntılardır. Tıpkı hayat gibi.
Uzaktan aynı gibi görünse de yakından farklıdır her zaman. Bu yüzden yakından bakmak lazım. Resme de, hayata da.
Yaşadıkça, yaş aldıkça anlıyorsun ki, hayat dümdüz bir rutin, siyah ya da beyaz, sıradan ve basit değil.
Hatta tam tersine, karmaşa, kaos, engebeli yolları olan ve göreceli kavramlarla dolu bir yolculuk.
Hiçbir şeyden emin olamazsın mesela. Bugün senin için su götürmez bir gerçek, yarın en büyük yalanı olabilir hayatının.
Hep sorgulatır, hep seçmek zorunda bırakır ama asla yargılamana izin vermez.
Hani derler ya kınama başına gelir diye. Gelir çünkü.
En büyük yargılarınla ve korkularınla yüzleşmen için. Ya da renk skalasında binlerce renk olduğunu sana hatırlatmak için kendinle sınar seni.
Hayat sınar seni kendinle. Sınavı verebilirsen ne ala. Veremezsen daha büyükleri gelir karşına. Pes etmez asla. Sen o sınavı verene kadar. Sen kendinle yüzleşene kadar pes etmez.
Sınandığın anda bakarsan ayrıntılara, tam o anda sorarsan kendine ‘neden bunları yaşıyorum’ diye.
Yüzleşmeye başlarsın.
Kendinle, ruhunla, zihninle, kararların ve tabularınla, egon ve kibrinle.
Ve içindeki tüm renk skalasını görmeye başladığında daha bütün, daha güçlü kalkarsın ayağa.
Bu yüzden ‘ayrıntı’ önemlidir. Çünkü hayat ‘ayrıntı’da gizlidir.
