Bu ara dikkatimi fazlasıyla çeken bir mesele var. İlerleyen teknoloji. Sürekli gözümüze mi sokuyorlar yoksa algıda seçicilik mi bilmiyorum.
Bildiğim tek şey korkunç bir hızla ilerliyor olduğu. Evet, korkunç bir hızla ilerliyor ve hayal gücümden önde gidiyor olması beni korkutuyor.
Ben çocukken Jetgiller adında bir çizgi film serisi vardı. Uçan arabalar, haplarla beslenen insanlar… Çok severek izlerdim. O zamandan meraklıydım teknolojiye demek ki.
Şimdi ise neredeyse gerçekleşmek üzere o çizgi film ve ben biraz korkuyorum açıkçası.
Ara sıra internette gezinirken aklıma geliyor yeni buluşlar, üzerine çalışılan araştırmalar… Bakıyorum, okuyorum gerçekten inanılmaz boyutlarda.
Bilim dünyası sürekli ilerleme halinde. İşin kötü kısmı birçok insan bunun farkında değil. Biz sadece bize sunulanı kullanmaya, öğrenmeye programlıyız. Tam bir tüketim toplumu.
Akıllı telefonlar, tablet bilgisayarlar, üst düzey görüntü kalitesi sağlayan televizyonlar, donanımlı araçlar falan.
Evet bunlar hayatı kolaylaştıran ve keyifli üretimler. Fakat asıl konu bilmediklerimiz.
Geçenlerde bir yazı okudum mesela. Dünyanın önde gelen bilim adamları bir uyarı yayınlamış. Yapay zekanın tehlikeleriyle ilgili. Diyorlar ki yapay zeka son derece ilerlemiş durumda fakat dikkat edilmezse insanlığın felaketi olur. İnsan kontrolünden kesinlikle çıkmamalı.
Bu uyarının altında bugün kullanmaktan vazgeçemediğimiz birçok teknolojik ürünün mucitlerinin imzası var.
Bir an aklıma bilim kurgu Amerikan filmleri geldi. Dünyanın sonunun geldiği felaketler, süper kahramanlar, ele geçirilmiş insanlık… Sanırım bunlar çok uzak gelecek değil.
Sonra düşündüm gerçekten imkansız değil. Sadece cep telefonunuzla yapabildiklerinize bir baksanıza. Bundan on yıl önce şu an yapabildiklerinizi hayal edebilir miydiniz?
Japonya uçabilen araba üzerinde ilk çalışmalarını tamamladı model sürümü sundu bile. Elektrik ile çalışan araçlar yurt dışında yaygın kullanımda zaten(Türkiye’ye henüz gelmemiş olsa da). Felçli hastalarda kullanmak için esnek kas üretildi mesela. Tüm kanser türlerini iyileştirmesi hedeflenen ilaç onaylandı üretilmesi bekleniyor diyorlar…
Bunun gibi birçok güzel haber var, Google’a sorup öğrenebiliyorsunuz.
Diğer taraftan beni asıl korkutan ise dünyanın bu kadar küçülmüş olması. Artık mesafe diye bir kavram yok gittikçe yakınlaşıyor herkes birbirine çember daralıyor.
İnsanlar birbirinden her an haberdar, her konu bilgisayar başında çözümlenebiliyor. Evet, dokunamıyoruz belki ama onun dışında tüm iletişimi kolaylıkla sağlayabiliyoruz. Her şeyi her an paylaşabiliyoruz.
Güzel gibi görünüyor belki ama bence uzun vadede büyük problem. Yakında dışarı çıkmadan ve bilgisayar başından kalkmadan ömür geçiren bir nesille karşı karşıya kalacağız.
Özel hayatlarımızın bilmediğimiz yerlerde birikiyor olmasından hiç bahsetmiyorum bile.
Neyse çok önemli değil bunlar. Şimdi bir çay demleyip akıllı telefonumuzdan sosyal medya takibine devam edelim. En yeni bilgilerimizi paylaşalım. TV dizilerinde hiç sahip olamayacağımız hayatları izleyerek iç çekelim.
Nasıl olsa bu teknolojik felaket bize yetişmez. Çocuklarımız düşünsün
Yorumlar kapalı.