Sözde barış söylemleriyle ‘Barış süreci’ adını verdikleri tiyatro oyununu sahneliyorlar.
Güçlü Türkiye adını verdikleri masalı okuyarak toplumu uyuturken, Türkiye’yi tarihinde görülmemiş bir biçimde dışa bağımlı hale getiriyorlar.
Yeni Türkiye diye bir şey var dillerinde.
Evet, Türkiye eskisi gibi değil.
Yurtta Barış, Dünya’da Barış politikasını çoktan unuttuk. .
Komşularımızı ateş çemberi haline getiren küresel güçlerin ekmeğine yağ sürüyor, hizmette kusur etmiyoruz.
Bölgesel savaşların baş aktörlerinin emrinden çıkmıyor, barıştan ne anladığı meçhûl bir iktidarın “Barış projesine” kanmamız isteniyor.
Birlik ve beraberlikten bahseden, doğuda başka, batıda başka, kuzeyde başka, güneyde başka konuşan biri tarafından yönetiliyoruz.
Tek adam olmaya özeniyor.
Tek adamlığa giden yolda her yolu “mübah” görüyor.
Binlerce yıldır bu topraklarda yayılmayan ırkçılık virüsünü kendi elleriyle çoğaltmaya çalışıyor.
Gizli sözler verip, gizli sözler alıyor.
Adaletin A’sından nasibini almamış bir idarenin barıştan, kardeşlikten, eşitlikten ve kalkınmadan söz edişine şahit oluyoruz.
Özlemleri yeniye değil, eskiye.
Yenilikten, gelişimden, değişimden anladıkları çağdaşlaşma değil.
Akılları fikirleri geride, gericilikte…
Amaçları sorun çözmek değil, sorunları kendi çıkarları için kullanmak.
Özgürleştirmek değil, köleleştirmek,
Kalkındırmak değil, sömürüye açmak.
Türkiye bu tuzağı görecek, bu tuzağa düşmeyecek elbet.
Ama memleketi bölerse de bunlar bölecek.
Yorumlar kapalı.