Siyaset halk için yapılır, halkın menfaati, iyiliği, kazanımları, refahı, huzuru için yapılır. Halkın sorunlarına çözümler bulunuyorsa yapılan siyasettir, siyaset halkla birlikte halk için yapılır.
Siyasette nezaket, feraset, yetenek çok önemlidir. Siyasette saygı vardır, hoşgörü vardır. Kibire, öfkeye, kabalığa, hakarete, despotça eylemlere, baskıcı faaliyetlere yer yoktur.
Siyasette akçeli işler olmamalıdır. Siyasette yalan olmamalıdır. Küçük hesaplar, gizli ajanda ile yapılmamalı siyaset.
“Tamamen” böyle ise, bunun adı teknik olarak siyasettir. Aksi halde ise – ki Türkiye’de şu an maalesef böyle – bu siyaset değil, ancak “Erdoğanlaşan Siyaset”; bunu yapan da Erdoğanlaşmış siyasetçilerdir. Yani kavram olarak siyasette “Erdoğan Etkisi”..
Bu kavram, bugün ben tarafından tanımlansa da, aslında 1994’te ülkemizde doğmuş, 2002’den bu yana da köklerini en derinlere salmış, yayılmış sadece tanımlanmamış bir kavram.
Yukarıda anılan siyaseti siyaset yapan kavramların, halk için yapılan eylemlerin tam zıttı işte, Siyasetçilerin Erdoğanlaşmasıdır.
Civa suda, vücutta bulunduğu herhangi bir yerde yok olmayan, atılamayan, fazlası oradaki yaşamı bitiren bir ağır metaldir. İşte Erdoğan da siyasette böyle zehirleme özelliği olan bir metal haline gelmiştir.
Siyaset bir deniz ise ve bu okyanustaki canlı türü kadar siyasi anlayış ve siyasetçi tipi varsa, farklılıklar varsa, nasıl ki bu denize atılan civa maddesinin yayılarak, çoğalarak canlı yaşamını bitiriyor ve o denizi kurutuyorsa, siyasette Erdoğanlaşma da hangi görüşten olursa olsun siyasi arenamızın tamamını zehirlemiş, kirletmiştir. Ben ve benim gibiler işte bu zehirlenmeden korunmaya çalışmaktadır.
Tamam, siyasette Erdoğan var ve bundan her gün tüm ülke olarak olumsuz etkileniyoruz fakat burada asıl sorun siyaset denizinin zehirlenmesi ve tüm siyasetçilerin Tayyip Erdoğanlaşmaya başlaması. Yani olayın AKP’den öte, CHP’ye de diğer partilere de yayılmaya başlaması riski.
Siyasette artık tek adamlık, demokrasiden uzaklaşma, kaba üslup, baskıcı anlayış, kibir, öfke, despotluk tüm partilerden her alanda yayılmaya başladı. Bu durum illere, ilçelere kadar da yayılmakta.
Demokratik süreçlerin artık partilerde yaşanmaması, çok sesliliğin bitmesi, örgüte danışma, istişare, ideolojik tartışmalar gibi kavramların kaybolması, gizli ajandalar, kaba üslup, sert diyalogların her daim yaşanması, siyasi üslubun kayması, oyunlar, ayak kaydırmalar, yalanlar, daha neler neler.. Ben böyle yapıyorum, yapmaya da devam edeceğim, kimse de umrumda değil tavrı..
Çünkü özellikle siyaseti uzun yıllardır gözlemlemeyen, bilmeyen, siyasetin içinde uzun yıllardır bulunmayan, bırakın bir siyasi parti içerisinde, bir köy derneğinde bile yönetici olmayan insanlar, siyasetin başındaki gençler siyasetin aslında böyle yapıldığını zanneder oldu.
Bu tehlikeli bir durum. Zira daha fazla demokratikleşmeye ihtiyacımız olduğu ve bu demokratikleşmeyi AKP dışındaki tüm siyasi güçlerin ve özellikle ana muhalefet partisi olarak CHP’nin yapması gereken bir ortamda, her gün maruz kalınan “Erdoğan Etkisi”nden bir an evvel çıkılması gerekmekte. Yoksa halkın başka kurtuluş çaresi kalmayacak.
