“Tüm insanları bir süre kandırabilirsiniz, bazı insanları sürekli kandırabilirsiniz ama tüm insanları sürekli kandıramazsınız.”
Abraham Lincoln’a ait olan bu söz demokrasinin temel ilkelerinden bir sayılır. Siyasal iktidar yozlaşmışsa, insanların hayatını iyileştirmekten acizse, hukuk ve akıl dışı uygulamalara girişmişse, her türlü yolsuzluğa bulaşmışsa ve halkı canından bezdirmişse vatandaş bu iktidarı alaşağı eder ve yerine başkalarını getirir.
Oligarşik bir yapılanma içinde olan kökten dinciler ve vatanseverliği kriminal milliyetçiliğe dönüştürmeye çalışan saldırgan gruplar, sürekli iktidarda kalabilmek için medyayı kontrol altına alırlar.
Medyanın ele geçirildiği bir ülkede yaşayan vatandaşlar gerçekleri öğrenemezler. Genellikle tek kişinin emirleri altında hareket eden oligarşik ve totaliter yapı başarısızlıklarını ve yolsuzluklarını başkalarının üzerine atıp dikkati hayali mihraklara çeker. İktidarın borazanı durumunu gelen medyaya göre ekonomik, siyasal, sosyal sorunların arkasına dış güçler, ihanet şebekeleri, bölücüler, işbirlikçi hainler vardır.
Böyle bir ülkede yaşayan vatandaşlar sağlık hizmetlerinin yetersizliklerinden, çevre kirliliğinden, hukuksuzluklardan, yolsuzluklardan, dinsel değerlerin siyasallaştırılmasından, adaletsizliklerden, liyakatsizliklerden, akraba ve eş dost kayırmacılıklarından şikayet etmemelidir; çünkü siyasal iktidarın daha önemli işleri vardır. İktidar hayali darbelere maruz kalmaktadır, ülkenin beka sorunu ile karşı karşıyadır vb.
Böyle bir durumda halk sabırlı olmalı ve kendisine sunulanlarla yetinmelidir. Yolsuzluk batağında çırpınan iktidar dur durak bilmeyen hayali krizler yaratarak iktidarını uzatma derdine düşer. Boğazına kadar batağa saplandığı halde güçlenen ülke masalları anlatır.
Sürekli iktidarda kalmak isteyen iktidar; İsrafın, gösterişin, yolsuzlukların hüküm sürdüğünü, hukukun üstünlüğünün yok edildiğini, hizmetlerin dengeli bir şekilde yapılmadığını, eşitsizliğin dayanılmaz boyutlara ulaştığını, nüfusun dörtte üçünün açlık sınırında yaşadığını, milli gelirin yüzde seksen yedisinin bir avuç zengin tarafından paylaşıldığını, böyle bir ülkede sosyal barışın sağlanamayacağını bilir ama şer odakları düdüğünü çalmaya devam eder.
Şimdi herkes görüyor ve anlıyor ki kalitesizlik her alana yayıldı. Her işte, her kademede düşük kalite ve standart dışı uygulamalarla karşı karşıyız. Devlet kadroları liyakatsiz, yetersiz, donanımsız, cahil, ezik kişilerle dolduruldu. Refah düzeyi yerlerde sürünüyor. Sağlık hizmetleri verilemiyor, eğitim dincilerin saldırısı altında, çevre değerleri yok ediliyor. Hiç kimse mutlu değil.
Dolandırıcılık, sahtekarlık, tuhaf cinayetler, akıl hocalığına soyunan ve devleti tehdit eden mafya bozuntuları, zehir saçan ve manipülasyon yaparak muhalefeti şeytanlaştırmaya çalışan besleme bir trol ordusu var. Değerler sistemi paramparça oldu.
Vatanseverlik taklidi yapan sözde milliyetçilerle dini değerleri sömürenlerin kurduğu rejim duvara tosladı. Kendileri ve yandaşları da bu durumun farkında. Rejim demokrasi taklidi yapıyor ama beyin göçünü durduramıyor. Bu rejim, yeni teknolojileri ve bu teknolojilerin devrim niteliğindeki potansiyelini anlayamıyor daha doğrusu anlamak istemiyor.
Herkesi her zaman kandıramazsınız. İnsanlarımız bağnaz din adamlarına ve Nuh Nebi’den kalma tutucu geleneklere itaat etmeyi bıraktılar. Kendileri için düşünmeyi ve yüreklerinin sesini dinlemeyi öğrendiler.
Teokrasi altında yaşamak istemeyen aydınlarımız, doktorlarımız, zeki öğrencilerimiz, rejim tarafından işsiz bırakılan ve hapse atılan öğretim üyelerimiz ilk fırsatta çağdaş ülkelere gidiyorlar ama o ülkelerden ülkemize göç etme hayali kuran biriyle karşılaşmıyoruz.
