Geleceğim bekle dedi, gitti.
Ben beklemedim,
O da gelmedi.
Ölüm gibi bir şey oldu
Ama kimse ölmedi.
(Özdemir Asaf
*
Maskelerinizi kuşatıp yalanlarınızı çoğaltın.
Hepiniz mezarısınız kendinizin.
(Nilgün Marmara)
*
Kabilin soyu, gökyüzüne çık;
Ve at tanrıları yeryüzüne.
(Baudelaire / Habil İle Kabil)
*
Kavuşmak şart mı?
Boş ver!
Bazı şeyler yokken güzel.
(Özdemir Asaf)
*
Yarısı yenmiş bir elmaydık bana sorarsan.
İkimizdik; iki kişi değildik.
(Edip Cansever)
*
Bir beyaz lerze, bir dumanlı uçuş;
Eşini gaip eyleyen bir kuş gibi kar;
Geçen eyyam-ı nevbaharı arar.
Cenap Şahabettin / Elhan-ı Şita)
*
Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey;
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey;
Fakat artık ümit yetmiyor bana.
Ben artık şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum.
(Nazım Hikmet / Son Şiirleri)
*
Sen gözlerimde bir renk
Kulaklarımda bir ses
Ve içimde bir nefes
Olarak kalacaksın.
(Enis Behiç Koryürek / Hatıra)
*
Herkes bir şeyler söylüyor;
Ama yalnız ikimizin sözcükleri sarmaş dolaş.
(Cemal Süreya)
*
Bunlar engerekler ve çıyanlardır.
Bunlar; aşımıza, ekmeğimize göz koyanlardır.
Tanı bunları!
Tanı da büyü.
(Ahmet Arif / Adiloş Bebe)
*
Duyduğuma göre,
Hiçbir şey öğrenmek istemem demişsiniz.
Siz bir milyonersiniz öyleyse.
(Bertolt Brecht)
*
Besbelli ölümüm sabahleyindir.
İlk ışık korkuyla girerken camdan
Uzan başucumda perdeyi indir;
Mum, olduğu gibi kalsın akşamdan.
(Ahmet Kutsi Tecer / Tüm Şiirleri)
*
Dünyada akla değer veren yok madem
Aklı az olanın parası çok madem
Getir şu şarabı alsın aklımızı
Belki böyle beğenir bizi el âlem.
(Ömer Hayyam / Dörtlükler)
*
Bilmezler yalnız yaşamayanlar;
Nasıl korku verir sessizlik insana.
İnsan nasıl konuşur kendisiyle,
Nasıl koşar aynalara;
Bir cana hasret bilmezler.
(Orhan Veli Kanık / Son Şiirleri)
*
Düş bitmeden sen bitme,
Bitmeden sevgi gitme!
(Turgut Uyar)
*
Aynı sözleri kullanırdık
Ayrı anlamda.
(Özer Bal)