Yenişehirli Terziler (4)

Yine bayan terzilerimizden Ali Beysel ile geçen ay içinde Esnaf Kefalet Kooperatifinde buluştuk. Geçmiş yılları şöyle özetliyordu:

“Terziliğe 12 yaşında iken, Arasta İçindeki Terzi Ahmet Körüstan Usta’nın yanında başladım. Burada kalfa olunca 1954 yılında Bursa’ya gittim. Önce Terzi Mustafa Güzelbalkan’ın yanında, sonra da bayan terzisi Şahap Aybar Ustanın yanında çalışmaya başladım. Burada işe başlamadan önce Şahap Ustanın benden istediklerini aynen söyleyebilirim: “Bayan terzisi adayının, öncelikle temiz giyimli ve bakımlı olması gerekir. Pantolon ve beyaz kom yakalı gömleği her daim ütülü olup, tıraşsız ve kravatsız asla işyerine gelmemeli” demişti.
Onun bu sözlerine yaşamım boyunca özen gösterip, nasihatlerine de riayet ederken, Şahap Ustanın dikiş stilini ve tekniğini öğrenmek içinde, adeta çıraklıktan başlamıştım. Kısa zamanda el becerimi geliştirdim. Kalfamız Fevzi Dinç idi. Askere burada iken gitmiştim 1960 da terhis olunca, Çayır Mahallesi Ali Bey Sokağında ilk iş yerimi açtım. Bitişiğimdeki köşe başında Çıtırcı Osman’ın fırını vardı. Daha sonra bu sokağın batı köşesine taşınarak, işyerini Alanyalı Hacı Ahmet Akyüz’den kiralamıştım. Üstümüzde Kuyumcu Tömbeki Hüseyin oturuyordu. Onunda işyeri Hıdırbali Mahallesi Hacı Hasan Sokağındaydı. Burada da bir müddet çalıştıktan sonra, Kumaşların Mehmet Özeç’in Yağhane Sokaktaki evlerinin altına taşındım. Daha sonra, Gündoğan Mahallesi Yarhisarlı Sokakta olan Erkan Kanısıcaklar’ın evlerini kiralayarak işyeri olarak burasını da kullanmıştım. Nihayet 1969 yılında Ali Can Caddesinde Ali Gogalar’ın Rıza Karacaoğlu’nun evlerinin altında 43 yıl bayan terziliğini yaptım. Çalıştığım o yıllarda istenilen model ve tarzda manto, etek-ceket, gelinlik, tuvalet elbise ve bluzlar dikerek ömür tükettim. Yanımda çalışan İsmail Ömür’dü. Daha sonra da ortağım oldu. Nurettin Aydoğdu yanımda yetişti. Ankara’ya giderek halen orada bu meslekle uğraştığını duyuyorum. Mustafa Cez Bursa da mesleğine devam etmişti. İsmail Uyanmaz, İsmail İkikardeş, Nurettin Çıtak, Fahrettin Bilgit, Ünal Erbaykır, Ahmet Mutaf ve Ali Rıza Meriç yanımda yetiştiler. Nurettin Çıtak ve Ali Rıza Meriç de ortağım olmuştu. Yaz tatillerinde birçok öğrenci de yanımda çalışmıştı, onların isimlerini hatırlamam mümkün değil. Hazır giyim sanayileri geliştikçe bizim işlerinde cazibesi kalmadı. Artı eleman sıkıntısı çekilmez oldu. O nedenle bu mesleğimi zamanında bırakmayı uygun gördüm. Erkek olup bayan terziliği yapan eski kalfam ve ortağım Nurettin Çıtak Çayır Mahallesi Çayır Sokak’ta bu mesleğiyle uğraşıyor. Fahrettin Bilgit ise iş elbiseleri yaparak atölye tarzında hâlâ çalışmaktadır. Bizim mesleğimiz sosyal içerikli olduğundan, ister istemez kendinizi bir kurum ya da siyasi partinin içinde buluyorsunuz, o bakımdan ön sıralarda yer alıyorsunuz. Ben de kendimi önce Esnaf Spor Yönetim Kurulunda buluverdim. Derken siyasi parti kulvarında da görev alıp, Belediye Meclis Üyeliği yaptım. Muhtelif Esnaflar Derneğinin Kurucu Yönetim Kurulu Üyesi, 1979 da Esnaf Kefalet Kooperatifi Yönetim Kurulu Üyesi, Ticaret ve Sanayi Odası Meclis Başkan Vekilliği, Devlet Hastanesi Yaptırma ve Yaşatma Derneği Başkan Vekilliği, 1994- 2012 Yıllarında Esnaf Kefalet Kooperatifi Yönetim Kurulu Başkanlığı yaptım. Bu arada sizlerin aracılığıyla bilmeden kırdığım hemşerilerimizden helallik dilerken, benden yana olan hak ve alacaklarımı herkese helal ediyor, esnaf ve sanatkâr dostlarımız başta olmak üzere tüm hemşerilerime esenlikler diliyorum,” diyordu.
Yok, olmaya yüz tutmuş bayan terzilerinin son temsilcisi olan Nurettin Çıtak’ın işyerinde, geçenlerde bir araya gelerek, geçmişe şöyle bir bakıverdik:

“Mesleğe ilk olarak 1966 da Ali Beysel’in yanında başladım. İşyeri Gündoğan Mahallesi Yağhane Sokakta Kumaşların Mehmet Özeç’in mülküydü. O zaman baş kalfa İsmail Ömür, Kalfa İsmail İkikardeş idi. Bende çıraktım. Burada üç yıl kaldıktan sonra 1969 da Alican Caddesi No:3 deki işyerinde devam ettim. Orada iken Ahmet Mutaf çırak oldu ama fazla çalışmadı. Sonra da Fahrettin Bilgit işe başladı. 1970 yılında Askere gittim. Terhis olduktan sonra tekrar Ali Beysel’in yanına girdim. Ali Usta, İsmail Ömür ve ben üçümüz ortak olarak işe devam ettik. Burada her türlü elbise tuvalet, etekceket ve manto dikiyorduk. 1990 yılına kadar bu şekilde çalışmıştık. Körfez Savaşı patladı. Bende Ali Ustanın yanından ayrılarak, Hıdırbali Mahallesi Mescit Sokak No:3 deki Yasinci’lerin evinin altında kendi adıma çalışmaya başladım. Ben ayrılınca Ali Ustamın yanında Ünal Erbaykır ile Ali Rıza Meriç çalışmaya başlamıştı. Mescit Sokakta Bir buçuk yıl kalmıştım. Oradan işyerimi Çayır Mahallesi Çayır Sokak No:14 deki dükkânıma taşıdım. Bu dükkân ile beraber üst kattan da bir daire alarak, mesleğimi eşimle birlikte hâlâ burada devam ettirmekteyiz. Şimdi ise Yenişehir de bizden başka manto diken terzi kalmadı. Yanımızda daha ziyade köyden gelen genç kızlar kurs görüp, dikiş öğreniyorlardı. Dikişi öğrenen bu genç kızlar olsun, bayanlar olsun fabrikalarda ya da atölyelerde kendilerine iş bulup çalışıyorlardı. Erkek çırak ve kalfamız hiç olmamıştı,” diyordu.
Ali Beysel’in yanında yetişip bu mesleğini Ankara’da halen devam ettiren Nurettin Aydoğdu’nun kardeşi Sami Aydoğdu ağabeyi ile ilgili bilgileri sıralarken:

“Ağabeyim Nurettin Aydoğdu bu mesleğe ilk önce Ahmet Körüstan’ın yanında başladı. Oradan kalfa olarak Bayan Terzisi Ali Beysel’in yanında çalıştı. 1967 de Ankara’ya giderek, Başkentin Sosyete Bayan Terzisi olan Vedia Aksoy’un baş kalfası olarak mesleğine devam etti. Daha sonra da Bahçelievler de Butik Nurettin adı altında kendi işyerinde çalışmaya başladı. Sonra da bu mülkü satın alarak halen orada çalışmaktadır. Başta Assolist Behiye Aksoy olmak üzere hemen hemen bütün sanatçıların ve gözde insanların giysilerini hep ağabeyim dikerdi. Şu an da dahi mesleğini mütevazı bir şekilde Bahçelievler’deki kendi işyerinde Butik Nurettin olarak devam ettirmektedir,” diyordu