Yıl: 1961. Sol başta elinde kiremit olan Hüseyin Korkmaz, sağ başta siyah yelekli olan da Cemiyetli Ahmet Korkmaz oğlu Emin Korkmaz ve çalışanları kiremit tezgâhında kiremit keserlerken. (Emin Korkmaz’ın albümünden)
Emin Korkmaz, kiremit imalatı ile ilgili olarak özellikle kiremit çamurunun daha da özlü olmasına dikkat edildiğini, çamur içerisinde hiçbir katı maddenin bulunmamasına özen gösterildiğini vurgularken şöyle devam ediyordu:
“Kiremit tezgâhı kendine özgü bir tezgâhtı. Kalıpları 2 santim genişliğinde bir tarafı 15 santim, diğer tarafı 20 santim olup uzunluğu ise 30 santim gelirdi.
Kiremit imal eden ekip bizim Cemiyet köyündendi. Sezon sonuna kadar burada ocakta kalırlardı. Kiremit çok ustalık isteyen bir meslekti. Çamuru ise tam kıvamında ve de özlü olurdu. Usta eline aldığı çamuru avucunda tekrar yoğurduktan sonra metal kalıba düzgün bir şekilde yedirerek yayardı.
Bir taraftan da merdane ile üzerini düzeltirken, kalıpçı da ucunda sapı olan kalıbı yatay olarak dökülmüş ham kiremidi kalıbın üstüne alır, harman yerine çok itinalı bir şekilde kurumaya bırakırdı. Günde ortalama iki bin civarında kiremit kesilirdi. Kiremitler kurutulduktan sonra özel fırına dikey şekilde dizilerek fırında kuru kofa, ayçiçeği kabuğu ve kereste talaşı yakılarak ortalama 15-16 saatte bu fırında pişirilirdi.
Kiremidin soğutma işi bir gün sürerdi. Sonra da satışa sunulurdu. Bu mesleği 1973 yılına kadar yaptık. Hedefimiz işimizi daha da büyüterek fabrika tarzında devam etmekti. Fakat düşündüğümüz gibi olmadı. Tahmin etmediğimiz yerlerden darbe alınca bu işimizi de tasfiye ettik,”
Yıl:1961. Arkada siyah yelekli Cemiyetli Ahmet Korkmaz, sağında kardeşi Hüseyin Korkmaz, önündeki çocuk Emin Korkmaz ve elinde kiremit olan Cemiyetli Fehim Usta, kiremit keserlerken.
(Emin Korkmaz albümünden)
Yenişehir de tuğla ve kiremit imal eden diğer ustalarımızı alfabetik olarak;
Ahmet Yaman İnegöl Yolu, Hasan Durgut Bilecik Caddesi, Halil Yaman İnegöl Yolu, Hüseyin Ferik Cumhuriyet Caddesi, İbrahim Durmuş Bilecik Yolu, İsmail Talim Çayır Mahallesi, Kamil Dereli İnegöl Yolu, KAhani Caferoğlu ve kardeşleri İnegöl Yolu, Kazım Durgut Bilecik Caddesi, Niyazi Ay Çardak Köy, Nuri Demirden Karaköy, Sabri Çapalı İnegöl Yolu, Recep Çapalı İnegöl Yolu, Şaban Demirden Karaköy, Turan Sezen Akdere Köyü ve Zekeriya Ay Çardak Köyü şeklinde sıralayabiliriz.
Gelişen teknoloji bu meslek gruplarını da yok ederek, blok tuğlalar ve Avrupa kiremitleri fabrikasyon olarak imal edilmeye başladı.
İlçemizde bu tarz üretim olmadı fakat komşu ilçemiz olan İnegöl de Fenerbahçe Kulübü eski Başkanlarından Faruk Ilgaz’ın, Organize Sanayi Bölgesi yakınlarında tuğla fabrikası vardı.
1986 yılında İnegöl’e atandığımda bu fabrikayı satın alan Sabri Kaplan, oğulları Nuri, Salim ve Cemal Kaplan ile bir-
Salim ve Cemal Kaplan ile birlikte Özkaplan Tuğla fabrikasını çalıştırıyorlardı. Burada sekiz buçuk ve on üç buçuk diye tabir edilen blok tuğlalar üretiliyordu.
İnşaatlarda da hep bu tarz tuğla ve Avrupa kiremitler kullanılırdı.
Briketçilik ise ilçemizde altmışlı yıllarda imal edilmeye başladı. Briketler tuğlaya göre daha büyük olduklarından, inşaatlarda kullanılması daha kolay olup kısa sürede inşaatın bitmesi nedeniyle tercih ediliyordu.
Briket kum, çakıl ve çimento karışımının su ile harmanlanması sonrasında bu harcın tahta kalıba dökülüp emek gücüyle sıkıştırılmasıyla imal ediliyordu.
Daha sonraki dönemlerde ise ayak pedalıyla çalışan makineler kullanılınca hem zamandan hem de verimden kazanıldı.
İmalatçı sayısı da kendiliğinden talep oranında artmıştı. Devam edecek
