Herkes irili ufaklı sarsıntılar yaşıyor bu dönemde gördüğüm kadarıyla.
Kimi işiyle ilgili, kimi özel hayatıyla, kimi ailesiyle, kimi kendisiyle savaş halinde.
Bir de üzerine ülke ve dünya gündeminde art arda gelen kötü haberler tuz biber oluyor.
Herkes bir sorgulama içinde. Mutsuz ve bunalmış durumda.
Peki, ne olacak, nasıl olacak, ne yapmak gerek?
Aklıselim insanlar bu sürecin geçici olduğunu, bir dönüşüm zamanından geçtiğimizi ve sakin kalmanın tek çözüm olduğunu söylerken acı eşiği düşük olanlar veryansın etmekten kendini alamıyor maalesef.
Ben de herkes gibi kendimce sınavlar veriyorum hayatımda.
Sorunlarımla baş etme yöntemim ise kendimi mümkün olduğu kadar şikayetçi insanlardan uzak tutmak ve keyif aldığım şeylerle ilgilenmek.
Yani bunaldığım her an kendimi bulunduğum yerden dışarı atıyorum da diyebiliriz.
Tabii ki söylendiği kadar kolay olmuyor yapmak.
İnsanın beyni, bedeniyle aynı yere gittiği için hatta çoğunlukla beyin bedeni dinlemeden fikren kendisini sorunun olduğu yere götürdüğü için kaçmak tam olarak mümkün değil.
Bu yüzden tebdil-i mekan fikri iyi gibi görünse de bence her zaman işe yaramıyor.
Bunun yerine uzlaşmayı seçmek daha iyi bir çözüm gibi geliyor bana.
Şu ara bunun üzerine çalışıyorum.
Sorunu beynimde evirip çevirmeye başladığım anda bütün işlerimi bırakıp kendimle konuşmaya başlıyorum.
Çok saçma göründüğünün farkındayım ama bir yerde okumuştum.
Sorunların uzun sürelere yayılmasının sebebi çoğunlukla egomuz ve egomuzun yaşadığı korkularımızmış.
Üstelik egomuz gerçek yaşımızın onda biri kadarmış.
Bunu ben söylemiyorum uzmanlar söylüyor.
Ben de kendimce bu bilgiden yola çıkarak egomun şuan 3 yaşında olduğunu ve 3 yaşında bir çocukla konuşur gibi konuşursam ikna edebileceğimi düşündüm.
Başta, bana da çok saçma geldi.
Ama zamanla gerçekten işe yaradığını hissetmeye başladım.
Yeterince ciddiye alıp tüm tezlerini çürüttüğümde rahatlıyor ve bir daha aynı konuyla ilgili beni yormuyor.
Tabii bunu yapmak çok kolay olmadı.
İnsan kendiyle çelişiyor ilk başta delirdim mi acaba diye.
Bu yüzden kendinize biraz zaman tanımanız ve istikrar göstermeniz gerekiyor.
Yine de sonuçları görünce tüm çabaya değdiğini anlıyorsunuz.
Bu dönemde siz de benim gibi bunalanlardansanız lütfen deneyin.
Tebdil-i mekanda ferahlık mutlaka vardır ama uzlaşmış bir zihin ve ruhla tebdil-i mekan çok daha ferahtır.
