Liyakat Şart
“At binenin, kılıç kuşananındır.”diyen atalarımız, günümüz Türkiye’sinde yaşanan rezaletlere tanık olsalardı saçlarını başlarını yolarlardı. Devletin en üst makamlarının liyakatsizlere ulufe gibi dağıtıldığını ibretle izliyoruz. Ödediğimiz vergiler dalkavuklara, çapsızlara, aptallara, ön görüsüzlere, bilgisizlere, istismarcılara harcanıyor.
Meydan at binemeyenlere, kılıç kuşanamayanlara kaldı. Bu destursuzlar ne yasa tanıyorlar ne hukuk!
Tilkiyi, kümesi iyi tanıyor diye bekçi yaptık. Kümesin sakinleri birer ikişer yok olmaya başladı. Gemiyi yeteneksiz ve bilgisiz kaptanların eline teslim ettik. Cümleten kayalıklara toslamak üzereyiz. Kurbağayı çamurun içinden aldık, koltuğa oturttuk. O koltuğu çamurlarla doldurdu. Eşeği müdür yaptık, bilim yuvalarını ahıra çevirdi.
Büyük İskender ölmeden kısa süre önce, imparatorluk tacını kime bıraktığını soran generallerine şu yanıtı verir: “Layık olana!”
Platon binlerce yıl öncesinde uyardı, dedi ki: “Liyakatsizleri, bilgisizleri, erdemsizleri devlet yöneticisi yaparsanız toplum çöker çünkü liyakatsiz kişiler layık olmadıkları makamlara geldiklerinde tiranlaşırlar.”
Yükselmenin en alçakça olanı, o mevkii hak edenin sırtına basarak yükselmektir. Liyakatsiz kişiler işgal ettikleri yerlerde uzun süre kalırlarsa toplumsal yapıyı tahrip ederler.
Yüksek makamlara layık olmadan çıkanlar o makamlarda nefes darlığı çekerler. Kontrol edemedikleri öfkeleriyle, ilkesizlikleriyle ve kibirleriyle ülkeyi felakete sürüklerler.
Adamını ya da madamını bularak bir makama yerleşenler, o makamın gerektirdiği davranışları sergileyemezler. Kendilerini o makama getirenlere diyet borçlarını ödemek için hırsızlık dahil her türlü rezilliğin içine girerler. Sadece kendileri küçülmekle kalmaz, makamın saygınlığına ve ilkelerine de zarar verirler.
İş ehline verilmelidir. Liyakatli, donanımlı, dürüst, birleştirici kişilere herkes seve seve itaat eder.
Cem Yılmaz, bir reklam filminde “Eğitim şart!”diyordu. Ben de yazımı “Liyakat şart!”diyerek bitireyim. “Gölge Etme Başka İhsan İstemem” kitabından
————————-
Hayatınızda Acı Çekmeye Değer Birileri Olsun
Paran yoksa “yokum” diyenleri değil, belki parası yoktur diye “tokum” diyenleri üzmeyin, incitmeyin. Onlara sarılın ve bir ömür boyu eşlik edin. Sizinle kalmaları için neden verin. Sevginin ölçüsü ölçüsüz sevmektir.
Hayatınızda acı çekmeye değer birileri olsun ama sizi sevmeyeni unutun.
Bazen hayatı akışına bırakmayı deneyin. Tüm kurallara uyarsanız eğlenceyi kaçırırsınız.
Bazen de tam tersini yapın. İnceldiği yerden kopmasını beklemeyin, ipi kesin.
Kendi kanatlarınıza güvenirseniz dalların kırılmasından korkmazsınız.
Gülüşlerini sevdiğiniz insanlar iyidir.
Aşktan kopmayın, aşktan kopmak hayattan kopmaktır.
Nefret Ağırdır, Taşımayın
Nefret ağırdır, taşımayın. Yüreğinizi kirletmeyin. Zulüm sizdense siz sizden olmayın.
Kimse anlatıldığı kadar kötü değildir. İnsanlığı öldüren çıkarlardır. Sevgi her yarayı sarar.
Sürekli geçmişe bakmayın çünkü o yöne gitmiyorsunuz. Yaşamınızı bilgi ve ilgiyle şekillendirin.
Dostlarınız az ama öz olsun.
Sizi insan gibi değil imkân gibi görenlerden ve değerlerinize değer vermeyenlerden hemen uzaklaşın.
İnsanların ne dediklerine değil ne yaptıklarına bakın.
Sözlerini yükseltemeyenler seslerini yükseltirler. Çiçekleri yeşerten yağmurlardır, gök gürültüleri değil.
Hayallerinizi küçümseyenlerden ve yaşamadan yaşlananların kefen muhabbetlerinden uzak durun… “ Kula Minnet Eylemem” kitabından
