İlkokul 3. Sınıf öğrencisiyim.
Şehre geleli birkaç ay olmuş.
İki odalı evimizi,
Köyden göçerken yanımızda getirdiğimiz üç inek ile paylaşıyoruz.
Bizim için önemliler.
Hem alışık olduğumuz ihtiyaçlarımızı karşılıyor,
Hem de sattığımız sütün geliriyle
Şehir yerinde parayla satılan ihtiyaçlarımızı alıyoruz.
***
Benim görevim,
Dersim olmadığı saat ve günlerde, hayvanları otlatmak,
Okul olduğu günlerde ise
Onları, belediyenin çayırına götürmek.
Ve bir de sabah-akşam,
Müşterilerimize süt götürmek.
***
Henüz 10 yaşındayım.
Hemen her sabah üç ineği,
Şehrin, bize en uzak noktasına götürmem gerekiyor.
Bir gün,
Yakın komşumuz Halil Amca,
Kendi hayvanlarını da götürmemi istedi.
Yapamayacağımı söyledim.
Neden? Diye sormadı.
Ensemde patlayan tokatla yere yığıldım.
Koşa koşa eve geldim.
Durumu soran babam, anlatmama bile fırsat vermeden,
“kim bilir ne halt ettin” dedi.
Babamın bu tepkisi, yeni değildi.
Benzer durumlarda aynı tepkiyi verir,
Bazen bir tane de kendisi çakardı.
***
Yine hatırlıyorum,
Babamın yatsı namazına gitmesini fırsat bilerek dışarı çıkmıştım.
Yolda, ya karanlık korkum nedeniyle
Ya da mutluluktan(!)
Islık çalıyordum.
Ellerim cebimde olduğunu, yediğim tokat sonrasında anladım.
Talip Amca’nın ensemde patlayan tokadı ile
Burun üstü düşmüştüm.
Ne olduğunu anlamadan,
Talip Amca’nın nasihatini duydum.
“Gece ıslık çalınmaz” diyordu.
Babama diyemedim.
“O saatte dışarıda ne işin vardı”?
Sorusundan korktum.
Bu defa sadece azarlamayacak,
Talip Amca’nın kaldığı yerden devam edecekti.
***
Geçen hafta, bulunduğum mekanlarda,
Oturduğum masalarda,
Başbakan Erdoğan’ın bir vatandaşı tokatlaması konuşuldu.
Konuşmalar,
Tokat attı, atmadı,
Çerçevesinden çabuk çıktı ve
Atabilir mi? Atamaz mı?
Tartışmasına döndü.
Ortak nokta ise
Olayın gerçek olduğu idi.
***
Bu nasıl olabilirdi?
Bir Başbakan, nasıl olur da bir vatandaşa tokat atardı.
Hadi attı,
Nasıl olur da makul ve olağan bir tepki olarak algılanabilirdi?
Diyenlere cevap;
Kim bilir ne yaptı?
Kim bilir ne dedi?
Şeklinde oluyordu.
Tartışmanın bir yerinde,
Konuşulan kişinin,
Bu ülkenin Başbakan’ı olduğunu unutuldu.
İçimizden birinin yaptığı bir hareketti sanki tartışılan.
Dikkat ettim,
Başbakan’ın tokat atmasını doğal sayanlar,
Onu kendi içlerinden biri gibi görenlerdi.
Başbakan’ı kendi gibi düşünüyor,
Ve “ben de olsam tokatlarım” diyordu.
Konu,
“Başbakan hem sever hem döver”
Klişesine getirilip bırakıldı.
***
Babam da böyle düşünüyordu.
“Durup dururken kimse kimseye tokat atmaz” diyor,
Kendi gibi sanıyordu herkesi.
Ama ben bir çocuktum,
Ve benim babam Başbakan değildi.
Soma’da Başbakan’dan tokat yiyen madenci ise
Ne çocuk,
Ne de Başbakan’ın oğlu.
***
Bu tartışmalardan sonra daha iyi anladım,
AKP’ye oy verenlerin,
Ve bunda ısrar edenlerin kimler olduğunu.
Yorumlar kapalı.