8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü, kadınların hatırlandığı bir gün olması açısından önemli olsa da, aslında çok trajik bir günün anma tarihi.
Çıkış hikayesini internete sorduğunuzda hemen cevap alabildiğiniz için burada anlatmayacağım.
Benim asıl bahsetmek istediğim konu, kadınlar günü vesilesiyle herkesin yaptığı, birbirinden çarpıcı sosyal medya paylaşımları.
Kadınları öven, övdüğünü zannederken yeren, övülmeye ihtiyacı olmadığını savunan vb. her telden paylaşıma rastladım.
Ben şöyle düşünüyorum; erkekler mesela kadınlara teşekkür etmeli.
Onları doğurdukları için değil, varoluşlarının bir anlamı olmasını sağladıkları için. Düşünsenize kadın olmasa, ahkam kesmek, güç ispatlamak, bir şeyleri başarmak için çaba sarf etmek ya da iyi yaşamak gibi amaçları olmazdı.
Hatta hayatları baya sıkıcı olurdu.
Aynı şekilde kadınlarda hemcinslerine teşekkür etmeli.
Birlik olmak ya da rekabet etmek konusunda kendilerine muhatap bulabildikleri için. Erkeklerin bir lafı var çok sinirlensem de kısmen haklı olduklarını düşündüğüm: ‘ kadın kadının kurdudur ’diyorlar. Biraz haklılar.
Çünkü maalesef biz kadınlar, diğer kadınlarla rakip olduğumuz alanlarda çoğu zaman erkeklerin ekmeğine yağ sürercesine davranışlar sergiliyoruz.
Oysa bazı kadınların vurguladığı gibi: ‘ kadın kadının yurdudur’ olsa dünya çok daha özgür, gelişmiş ve yaşanılası bir yer olurdu.
Bu yüzden erkeklerden beklediğimiz desteği ve zihniyet değişimini önce biz kadınlardan başlatmamız gerektiğini düşünüyorum.
Mesela gözümüze hoş görünmeyen bir şey giydiğinde eleştirmek yerine kendini böyle iyi hissediyorsa diyerek saygı göstermeyi deneyebiliriz.
Ya da davranışları bizim tarzımıza uymadığında etiketlemek ve yermek yerine, kendi içinde mantıklı bir sebebi vardır mutlaka demeyi öğrenebiliriz.
Sonuçta hiçbirimizin diğeri için hayat tecrübesini, başından geçenleri, yetiştirilme tarzına vb. bilme ihtimali yok.
Erkeklerden önce biz kadınlar olarak birbirimize saygı duymayı öğrenmek zorundayız.
Ancak o zaman birbirimize yurt olup zaten hakkımızı yemek konusunda hiçbir beis görmeyen erkeklere saygı duymayı öğretebiliriz.
Önce anne olarak ve sonra eş olarak hayatımızdaki erkeklere eşitliği, saygıyı, sevgiyi öğretmek ancak böyle mümkün olabilir.
Bu yazıyı okuyan tüm kadınlar!
Lütfen hemcinslerinizi koruyun. Korumak size fazla geliyorsa en azından sessiz kalmayı deneyin.
Çünkü kadınların yerildiği bir ortamda, siz de konuşanlara dahil olursanız düşündüğünüz gibi puan kazanmıyorsunuz. Tam tersine insanlık ve kadınlık adına kaybediyo
