Erik Erikson psikososyal gelişim evreleri kuramının sahibi, ünlü psikiyatr.
Herkesin anlayabileceği düzeyde insan gelişimini evreleri ile anlatıyor.
Okuyan kişi kendine biraz objektif bakabilirse, kişiliği ve hayatıyla ilgili önemli fikirler edinmesine yardımcı oluyor.
Tabii insan psikolojisini incelerken toplumsal travmalarla ilgili de birçok inceleme yaparak, teoriler ileri sürüyor.
Jack Saul’ün ‘toplumsal travma, toplumsal iyileşme’ kitabında geçen bir bölümü size aktarmak istiyorum.
‘Erikson’a göre, yaşanan felaketten sorumlu olanların, sorumluluğu reddetmeleri ve herhangi bir pişmanlık ya da özür ifadesi olmaksızın kendilerini, mağdur olan kişilerden geri çekmeleri, kolektif travmanın unsurlarındandır.
Sosyal güvene olan bu ihanet, daha önce var olan toplumsal güvenin ve edebin artık mevcut olmadığı duygusuyla, kişilere değersizlik ve aşağılanmışlık hissettirir.
Bu nedenle toplumsal güvenin yeniden tesis edilmesi, toplumsal felaketten kurtulanlar için en büyük zorluklardan biri haline gelir ve genellikle tasdik edilme, hesap verebilirlik ve adalet taleplerini beraberinde getirir.’
*
Yaşadığımız günlerin toplumsal travma olduğu çok açık.
Hepimiz aynı anda aynı duygularla hayatı sürdürmeye çalışıyoruz.
Toplumsal umutsuzluk ve güvensizlik yaşadığımız aşikar.
Bunu yenmenin yolu da sorumluların adalet karşısında hesap verdiğini görmekten geçiyor.
Şuan şahit olduğumuz pek çok olayda sorumluların hesap vermek bir kenara, pişkinlikle hayatlarına devam etmesi, hepimizde umutsuzluk ve güvensizlik duygularını baş edilemez bir hale getiriyor maalesef.
Adaletin sağlanmadığını, birilerinin haksız yere cezalandırıldığı, başkalarının ise hakettikleri halde cezalandırılmadığı bir ortamda neye, kime, nasıl güvenebiliriz ki?
Adalete ihtiyacımız var. Adalete inanmaya ihtiyacımız var.
Hep beraber yeniden iyileşmek, yeniden güvenebilmek, devam edebilmek için ihtiyacımız olan tek şey adalet.
