Eskiden ilçemiz kasapları Balıbey Çarşısındaki kemerli sokaktaydı. Dükkânları da bu kemerin güney tarafında bulunurdu. O nedenle bu sokağa Kasaplar Aralığı denirdi.
İlçemiz eşrafından Belediye Emeklisi Muzaffer Demirci (1923), çocukluğundaki kasaplardan Şemakilerin İbrahim Efendi ile Taktakların Hüseyin Efendinin dükkânlarının, belediye binasının kuzey tarafında bulunduğunu, hatta Hüseyin Efendinin her gün yakasında gül ya da karanfil türü bir çiçeğin de bulunduğunu özellikle vurgulamıştı.
Hatta ilçe mezbahasının ise kimsesizler mezarlığına (Şekerciler Petrol ) yakın bir yerde olduğunu, Kasap Mustafa Şatır (Çıngıllı) ile Selahattin Kalfanın burada kesici olarak çalıştığını, kesilen hayvanları karkas haliyle, Hamal Çingen Hüseyin’in kasap dükkânlarına kadar sırtında taşıdığını, 1950 den sonra da yeni mezbahayı, İnegöl Caddesinin sol tarafındaki Ayvalık Arkası diye anılan yere, Belediye Başkanı Mehmet Gökgöz’ün yaptırdığını da ilave etmişti.
Yıl: 1942. Salih Özgürler Kasaplar Aralığındaki işyerinde; kucağındaki oğlu Yılmaz Özgürler soldaki kızı Hikmet Özgürler sağdaki ise kalfası Nail birlikteler. Solda ayakta olan bilinemedi. (Yıldırım Özgürler’in albümünden)
Bu mezbaha kesintisiz olarak elli yıl kullanılmıştı. Halk buraya salhane de derdi. Mezbaha kesicilerinin Aslan Sayın (Yusuf Sayın’ın dedesi) ile Ahmet Şatır (Çıngıllı) olduğunu biliyorum.
Burada kesilen büyük ve küçükbaş hayvanları kesim öncesi İlçe Veterinerliği tarafından muayene edilir, kesimine öyle karar verilirdi. Kesilen her hayvan karkas hale getirildikten sonra butlarına damga vurulur, mühürlerde de kuzu, koyun, keçi, oğlak, dana, sığır v.s. şeklinde kesilen hayvanların cinsi yazardı.
Karkas hale getirilen bu etler, kırmızı renkli, üstü kapalı et arabasıyla kasap dükkânlarına taşınırdı. Belediyeye ait olan bu araba ahşaptan yapılmış olup içi paslanmaz sac ile kaplıydı. Altında da dört adet taksi lastiği vardı. Bu araca katır koşulurdu. Kullanan da Tabakhane Mahallemiz sakinlerinden İsmail Şengül idi. Bu aileden yedi kişi mantar yemeğinden zehirlenerek vefat etmişlerdi.
Belediye çalışanı olan İsmail Şengül, etleri mezbahadan arabaya yüklediği gibi sırasıyla kasap dükkânlarına ulaştırır, karışıklığa meydan vermeden etleri ilgili dükkânlara teslim ederdi. Sonra da boşalttığı et arabasını itfaiyenin önünde tazyikli suyla mutlaka yıkardı.
Yenişehir elektriğe 1938 yılının Eylül ayında kavuştu. Öncesi yıllarda elektrikli aletler kullanılmadığı için kasap dükkânlarında buzdolabı da yoktu. Etler günlük olup dükkânın serin yerinde muhafaza edilir, kıyma et de makinede elle çekilirdi. Sakatatçı olmadığı için sakatatları da kasaplar satardı.
Ellili yıllarda elektrikli aletler yaygın biçimde kullanılır olunca, etler de buzdolaplarında muhafaza edilmeye, kıymalar da makinelerde kıyılmaya başladı.
O yıllardaki kasapları sırasıyla tanıyacak olur isek;
Kasaplar Aralığının sol köşesinde Mantar Ali ve oğlu Ahmet Özbekler’in, bitişiğinde Osman Sırman (Mazhar Sırman’ın babası) ile kardeşi Şükrü Sırman’ın (Ahmet ve Mahmut Sırman’ın babaları), Pastırmacı Mehmet’in Kahvesinin öbür yanında Onbaşı Ali ve oğulları İsmet ve Sami Sırman’ların, devamında Hüseyin Özgürlerin, sonrasında bu dükkânı Ali Karasıl oğulları Kamil Karasıl ile Kemal Karasıl (Tojo) birlikte çalıştırdı. Sol köşede ve çeşmenin dibinde Kasap Salih Özgürler’in (Yılmaz Özgürler’in babası) dükkânları vardı.
Kasap Salih Özgürler’in arada bir deve kestiği de olurmuş. İlanı Belediye Tellalı Mehmet Efendi: “Duyduk duymadık demeyin Kasap Salih’te deve etinin okkası iki gayme (iki lira) alıp da bi deneyin” şeklinde çarşının farklı yerlerinde halka haber verirmiş.
Oğlu Yılmaz Özgürler okumayı tercih ederek Işıklar Askeri Lisesinden sonra Devlet Su İşlerinde çalışmaya başladı ve buradan emekli olmuştu. Emekli olduktan sonra Yeni Hal’de Hal Kasabı adıyla baba mesleğine devam etti. Bir ara Hal Izgara adı altında lokanta da açtı. Oğulları Salih ile Yıldırım Özgürler de yanında yetişti.
Mehmet Sınak kasaplar aralığındaki işyerini Salih Özgürler’den devir almıştı. Oğulları Yusuf ve Bekir Sınak birlikte çalıştı. Küçük oğlu Kerim Sınak da ağabeylerinden bu mesleği öğrendi.
Kasaplar Aralığının sağ köşesinde Kasap Tatar Osman’ın dükkânı vardı. Ondan sonra bu dükkânda Mayasızların Hayrettin ile Kardeşi Nurettin Dörtkardeş kundura imalatı yaptı. Sonra da Hakkı Nalbur bu mekâna fırın açmıştı. Devam edecek
